I will beat the bridges augustus 2016
Op het moment dat ik dit artikel schrijf is het zondagavond en staat de teller sinds vanmiddag op 86 km. 13 trainingssessie waarvan 15 km de langste afstand is en 3 km de kortste. Een maand waarin ik een PR liep, ik een afspraak maakte met mezelf en weer last kreeg van mijn been. Dan komen er morgen nog een paar kilometers bij wanneer ik mijn laatste rondje van de maand ga maken.
Wat een maand was augustus met betrekking tot hardlopen. Van een week met aardig wat kilometers naar minder kilometers en weer meer kilometers. Van een PR naar met dichtgeknepen billen hardlopen om zo snel mogelijk thuis te komen op de wc. Maar wat was het een mooie maand ondanks de hobbels. De eerste week liep ik op donderdagavond een 5 km en die zondag een 13.5 km. Heerlijk om een flink stuk boven de 10 km te zitten. Één nadeel wat been/rug klachten. Daardoor klim ik weer op mijn matje om de oefeningen voor mijn rug te doen.
Ik vind het wel apart weer last van iets wat vorig jaar ook rond deze tijd kwam. Train ik dan toch te veel of verkeerd? Wat zou het zijn? Even maar een testrondje van 5 km om te kijken hoe dat op tempo gaat want de Ronde van West staat al bijna voor de deur. in 30:42 ben ik thuis. Elke kilometer heb ik sneller gelopen. Wow super fijn en ook dat ik aanvoelde dat ik elke kilometer wat sneller ging. Het was niet altijd veel maar 1 of 2 seconden verschil bijvoorbeeld tussen kilometer 2 en 3 maar toch een versnelling. Ik voelde mijn been iets maar niet vervelend dus dat was enorm fijn. Zaterdag heen en weer naar Lekkerkerk liep ik ongeveer 10 km. Waarvan ik 5 km heel rustig aan deed. Toch die been weer. Even verstandig zijn en zondag geen lange loop maar een korte 3 km test.
Op de dag van de ronde van West had ik nog wat last van mijn been maar ik ging gewoon starten. En wat ben ik blij dat ik gewoon gegaan ben. Ik heb gewoon een heerlijk PR gelopen. Onder de magische 30 minuten. Mijn hele verslag kan je lezen in mijn verslag over de Ronde van West.
Na de Ronde van West wist ik wat er moest gaan gebeuren. De kilometers moesten opgeschaald worden. Dus daar ben ik het weekend maar gelijk mee begonnen met een 7 km op zaterdag en een 10,5 km op zondag. Elke zondag moet er een 10+ afstand gelopen worden. Een afspraak met mezelf die ik wil nakomen tot de week voor de halve marathon. Eventueel als het echt niet kan mag het op een andere dag maar de 10+ mag niet overgeslagen worden. Wat er ook op de planning staat er moeten kilometers gemaakt worden. Dus vroeg uit de veren of even wachten op wat beter weer wanneer het met bakken uit de hemel komt.
De laatste trainingen van de maand waren het zwaarst. Zwaar maar toch ook heerlijk. De klachten in mijn been werden door acupunctuur verholpen en daardoor kon ik weer ultiem genieten. De temperaturen waren enorm gestegen en dat maakte het trainen na het werk wat lastiger. Ik vond het te warm om direct na het werk te gaan hardlopen dus werd het pas om 9 uur. Toen was de temperatuur ook nog aardig hoog en na 5 km kan ik helemaal bezweet aan. Het gutste van mijn hoofd. Maar het was fijn om te zijn geweest. Vrijdagavond was ik al in de sportschool geweest maar ook deze avond ging ik voor een rondje hardlopen. Dit keer 7 km. Wel moet ik gaan opletten dat het snel donker wordt want ik liep een stukje in het donker.
De week sloot ik af met een run van 15 km. Het was zwaar maar zo heerlijk die 15 weer aan te tikken. Natuurlijk even wat dijken meegepikt en onderweg genoten.
Weer een mooie maand geweest met kilometers en belevenissen. En de inschrijving voor de Bruggenloop is natuurlijk een feit! Wanneer het kon was het klik klik en ingeschreven.
