Minolta SRT101b

Het begon met de Kodak Six 20 Brownie D. Gekregen van mijn vader die hem op zijn beurt van zijn moeder had gehad. De camera’s die volgden zochten een nieuw goed huis na het overlijden van de eigenaar. Er werd gelijk aan mij gedacht. Hierna werd er een oudje voor me gekocht, kreeg ik er weer een paar en zo groeide de collectie uit.

De camera’s staan niet alleen stil. Welke het nog doen worden ook gebruikt. Zo heb ik al polaroid foto’s gemaakt en de Brownie heeft ook nog wat foto’s gemaakt. Het is echt heel anders dan hoe we nu fotograferen maar zo leuk. Ik let beter op en denk nog beter na voor de foto genomen wordt.

Laatst was mijn vriend aan het werk en kreeg hij een doosje mee voor mij. Ik ontving een berichtje van hem dat er wat voor mij thuis stond van een klant van hem. Totaal geen idee wat hij bedoelde. Eenmaal thuis was ik enorm enthousiast. Een oude Minolta inclusief flitser.

Oude camera’s zijn mooi, er zit nog zoveel detail en verschil in de camera’s. Alle knopjes ging ik af. Ik maakte het objectief schoon. Klikte op de ontspanner en haalde de hendel over om door te spoelen. Niet dat er iets was om door te spoelen maar het is zo’n fijn gevoel om te doen. Hoe hij open ging kwam ik maar niet achter. Gelukkig bestaat er google. Na even zoeken kwam ik een handleiding tegen en ging de body open.

In de minolta kan een normaal rolletje. Laat ik er nou nog één hebben liggen. Het rolletje heb ik erin geplaatst. Een foto genomen en dan….. helemaal niks. Je ziet niet wat je hebt gefotografeerd en je weet niet hoe het eruit gaat zien. Het rolletje is nog lang niet vol. Analoge foto’s maken denk ik zo veel langer over na dan digitaal. Het maakt het fotograferen speciaal.

De foto’s die ik maak zal ik met zorg uitkiezen en het resultaat zal ik erg benieuwd naar zijn. Ook naar de kwaliteit wat de camera maakt want daar heb ik totaal geen idee van. Naast dat hij werkt vind ik het een mooi exemplaar om aan mijn collectie toe te voegen.

Fotografeer jij wel eens analoog?