Astrid Habraken over haar boek en meer

Al heel wat jaren lees ik op Astrid Habraken haar website de schrijfsels zoals ze het zelf noemt. Dat ze met een boek bezig was wist ik al een tijdje en ik hield het van een afstandje in de gaten. Ik lees graag haar schrijfsels, het is beeldend en leest als een trein. Haar boek die stond dus zeker op mijn want to read lijstje.

Astrid en ik kennen elkaar van de Hardloopdames waar we een aantal keer samen getraind hebben. Tijdens haar eerste marathon heb ik haar toegeschreeuwd en aangemoedigd. De hardloopdames stopte maar we bleven elkaar volgen op social media en onze websites en daar opeens was een mail van Astrid over haar boek.

We hadden een hardloop/interview afspraak gemaakt. Dit zou plaats vinden in april in Wassenaar. We zouden beginnen met een rondje hardlopen en daarna met wat drinken en wat lekkers over Astrid haar boek praten. Helaas kan dit niet doorgaan net zoals haar boeklancering in mei.

Gelukkig heeft Astrid weten te regelen dat haar boek een maand eerder verschijnt. Zo kan iedereen heerlijk haar boek gaan lezen. Zelf heb ik daar enorm veel zin in. Zeker nadat ik het eerste hoofdstuk gelezen heb.

Ons interview heeft nu per mail plaatsgevonden. Even anders maar zo kom ik en jullie toch meer te weten over Astrid en haar boek.

Hoe kwam je op het idee om een boek te schrijven? Wat inspireerde je? Hoe kwam dit verhaal tot stand?

Ik wilde als kind al een boek schrijven. Zo lang als ik me kan herinneren lees ik, maar wilde ik ook zelf schrijven. Toen we naar Tirol verhuisden, ging ik voor het eerst bloggen. Het was voor de tijd dat je op je mobiel goedkoop internet had, Skypen gebeurde wel maar niet zo veel als nu en WhatsApp bestond nog niet. Dus toen ging ik bloggen om mensen op de hoogte te houden van wat ik daar deed. En zo ontstond het idee om een boek van mijn avonturen daar te maken.

Hoelang ben je bezig geweest met Verdwaald in Tirol. Van idee tot dat je hem daadwerkelijk in je handen had.

Het idee kwam denk ik al ergens in 2011; we zijn in 2010 verhuisd. Het echte schrijven begon in de zomer van 2018. In maart 2019 lag het eerste manuscript er en precies een jaar later de drukproef.

Schrijven aan de eettafel

Wat komt er uit Verdwaald in Tirol overeen met jouw leven?

Wij zijn ook naar Tirol vertrokken, samen, omdat mijn man daar een baan had gevonden. In het boek gebeurt dit per ongeluk, in het echt was het een bewuste keuze. Buiten dat kloppen heel veel feiten niet en bestaan heel veel personages niet. Werner, die een grote rol speelt in het verhaal, heb ik verzonnen. Jane, Tessa en Agnes ook – al zijn die wel gebaseerd op meerdere vriendinnen van mij. Ik kom niet uit Wassenaar – ik woon er nu wel. Wat wel klopt is het gevoel van Stef dat ik beschrijf: het gevoel van alleen zijn, van denken ‘wat heb ik gedaan, waarom zit ik hier?’ en ook van ‘hoe ga ik hier wennen.’ Of mij dat gelukt is? Niet in Innsbruck – wij hebben ook nog in Erlangen gewoond en daar voelde ik me wel op mijn plek.

Wat vond je leuk aan het schrijven van Verdwaal in Tirol? En wat niet?

Ik heb heel veel fijne mensen ontmoet, dat is wel het allerleukste vind ik. En voor mij geldt dat ik de hele periode van Innsbruck nu echt achter me heb kunnen laten. En dat was meteen ook niet leuk er aan, want soms beleefde ik de dalen waar ik in Innsbruck doorheen ben gegaan opnieuw. Dat was best pittig.

Kun je iets meer vertellen over het schrijfproces van dit boek?

Heb je even? 😊 Je kunt je misschien wel voorstellen dat ik tussen 2011 – toen ik dacht ik ga schrijven – tot 2018 wel een paar keer van idee ben veranderd. Ik heb gedacht aan een soort van scrapbook, met verhalen van mij en recepten en tips voor leven als expat. Ik dacht ook aan een dagboek, of aan echt de feiten opschrijven. Uiteindelijk is het een roman geworden. Ook omdat ik niet precies meer wist wat nu wanneer was gebeurd. Dan wist ik wel dat we ergens in april 2010 definitief hoorden dat mijn man een baan had, maar of dat nu begin of eind van de maand was, dat wist ik dan niet meer. En als je dat iedere keer moet opzoeken, dan schrijf je niet lekker. En dus werd het een roman en ergens rond juni 2018, tijdens een vakantie in Frankrijk waar we ook bij vrienden waren vond ik ook de goede vorm. In september heb ik toen een schrijfvakantie gedaan bij Marelle Boersma in Portugal, waar ik heel veel tips heb gekregen. En een berg schrijfvriendinnen heb opgedaan, met wie ik veel overleg heb gehad. Twee van hen hebben mijn eerste versie ook gelezen en van commentaar voorzien. In maart 2019 was versie 1 klaar. Die heb ik naar twee uitgevers gestuurd, maar die wezen het af. ‘Dan ga ik het toch zelf doen’ was mijn gedachte toen en daarna heb ik een redacteur gevraagd het boek kritisch te lezen. De grote lijn is toen overeind gebleven, maar er is ook veel geschrapt! Mijn vaste schrijfmaatje heeft het boek toen meegelezen en de redacteur ook nog een keer en rond de kerst van 2019 was het boek af.

Thuis schrijfplek van Astrid

Niet alleen je boek is verschenen maar ook heb je Queesten opgestart. Kan je meer vertellen over wat voor bedrijf het is en waarom je dat gedaan hebt?

Ik ben al sinds 2007 ondernemer. Alles wat komt kijken bij de marketing en de financiën van het boek, vind ik dus ook super leuk. Maar voor veel self-pubbers (mensen die zelf een boek uitgeven) is dat best lastig. Met Queesten wil ik hen helpen bij dat stuk. Omdat ik dat misschien nog wel leuker vind dan het schrijven. En ik wil ze ook helpen op hun pad naar het manuscript. Want het kan echt een lange weg zijn! Ik ben dus geen schrijfdocent – dat kunnen andere mensen beter dan ik. En je kunt mij ook niet je boek sturen en zeggen ‘wil je het uitgeven.’ Maar ik kan je wel helpen om je doel te bereiken.

Ben je zelf een enorme boekenlezer? Zo ja met welk boek zou je Verwaald in Tirol vergelijken of welke auteur is de schrijfstijl mee te vergelijken?

Ik lees heel veel. Altijd gedaan. En ik lees ook heel veel verschillende soorten boeken. Van historische romans tot Nederlandse literatuur tot fantasy tot dystopische verhalen. Ik vind het lastig te zeggen met welke auteur ik mezelf zou vergelijken. Verdwaald in Tirol is vooral een feelgood verhaal, over jezelf kwijtraken en weer vinden. Daarvan lees ik er dan zelf eigenlijk weer niet zo feel. Dus ik ben wel heel benieuwd waar lezers het mee gaan vergelijken.

Hardlopen speelt een rol in je boek maar ook in jouw leven. Wat betekend hardlopen voor je?

In Innsbruck was het mijn reden om naar buiten te gaan. Door te gaan hardlopen leerde ik de stad kennen. Dat was later in Duitsland ook zo. En toen we naar Rotterdam verhuisden was het weer zo. Het geeft me vrijheid en laat me mijn eigen grenzen verleggen. En: het maakt mijn hoofd leeg.

Laatste keer hardlopen in Innsbruck

Wat is het mooiste wat je met hardlopen hebt bereikt?

Dat jij dat nou moet vragen 😊 Dat is toch echt de Marathon van Rotterdam uitlopen. De hele voorbereiding was eigenlijk geweldig. De eerste keer meer dan een halve lopen, de eerste 30 KM en de Road Through Rotterdam met mensen van de Facebook-groep Rotterdam Marathon Deelnemers. De dag zelf was aan de ene kant een hel. Het was super warm en toen ik voor de tweede keer langs ons huis kwam, zo rond de 23 kilometer, dacht ik ‘dit gaat me nooit lukken.’ Maar al het support van vrienden, maar ook van toeschouwers, gaf me in deel twee de kracht om door te gaan. Ooit ga ik het nog een keer doen – in Rotterdam of in Berlijn. Want de halve marathon van Berlijn is toch wel nummer twee op de lijst van mooie hardloopmomenten.

Wat wil je de lezers nog meegeven over Verdwaald in Tirol?

Laat je even meenemen naar Tirol. Denk niet ‘wat is feit, wat is fictie’ maar laat je even weghalen uit het hier en nu.

Dank je wel voor het interview die helaas anders is gegaan dan we gehoopt hadden. Hier hebben we al wel een oplossing voor want we doen niet aan cancelen maar aan verplaatsen.

Ben jij als lezer nu benieuwd geworden naar Verdwaald in Tirol van Astrid? Het boek is te bestellen zodat jij ook lekker kunt gaan lezen. Binnenkort lezen jullie mijn recensie.