Een bezoekje aan de Coca Cola fabriek
Mijn verjaardag heb ik op een super leuke manier gevierd. Op 28 juni bracht ik namelijk een bezoek aan de Coca-Cola fabriek in Dongen! Tijdens vier feestelijke dagen hebben zo’n 7000 mensen een bezoek gebracht aan de vernieuwde Coca-Cola fabriek in Dongen. Samen met een vriendin was ik één van die 7000 gelukkigen om het mee te maken en te kijken in de fabriek.
Met de auto zijn we richting een bedrijventerrein gereden. Even ons bewijs van entree laten zien en we mogen parkeren. Er staat al een aardige rij mensen te wachten. Te wachten op de bus die ons naar de Coca Cola fabriek zal brengen. Het ritje met de bus is kort. Wanneer we bij de fabriek aankomen worden we door de volgende mensen ontvangen die ons wijzen waar we heen mogen lopen. Ik zie de fabriek, het logo tegen de gevel en de vlaggen in de grond. Ik voel me een klein kind die naar de snoepwinkel gaat. Naast me loopt er nog zo iemand.
We komen uit bij witte tenten en daar moeten we ons entreebewijs laten zien. We krijgen een bandje om onze pols, pakken een plattegrond mee en lopen verder richting de ingang.
Waar we binnenkomen hangen er foto’s, informatie borden, allemaal informatie over Coca Cola. Onze weg vervolgd zich door de gangen van de fabriek. Ik vind het zo gaaf om hier te mogen lopen. Misschien heel vreemd maar ik vind het zo tof. Wat enorm jammer is is dat er geen foto’s gemaakt mogen worden. Zelfs niet met een mobiel maar gelukkig gaat het om de ervaring.
Daar gaan we echt de fabriek in, flesjes blikjes, flessen ze gaan over de banden heen, vallen eraf als ze afgekeurd worden en gaan verder als ze goed zijn. Ze krijgen een etiket, en worden gebundeld. Alle processen komen voorbij. We lopen in de herrie van de fabriek. Boven ons bam bam bam allemaal flesjes die over ons heen razen. Blikjes die nog open zijn en richting de vullers gaan. Machines die knipperen, machines die keihard werken. Mensen die alles in de gaten houden.
Wat is er ontzettend veel te zien in de fabriek. Van de oorverdovende afdeling naar de transport, stickers, etiketten…. enorm veel verpakkingen. En verpakkingen in diverse talen. We lopen op diverse plekken, er wordt gewoon nog gewerkt terwijl wij daar zijn en wat ons opvalt is dat het netjes is. De fabriek is netjes, opgeruimd en verzorgt. Terwijl we er lopen haalt een meneer een doekje over een hekwerk. We hebben het er nog over of hij dat doet omdat het speciale dagen zijn of dat hij dat altijd zal doen. Wij kozen voor het laatste. Dan nog wat opvallends; de mooie versiering aan de muren. Het maakt de fabriek minder fabriek.
Voor ik het weet zijn we de fabriek alweer uit. We leveren ons haarnetje en onze beschermbril in en gaan naar het evenemententerrein. Op het evenemententerrein kan je tegen inlevering van een kaartje een stroopwafel, patatje, hotdog of pannenkoeken halen.
Het is een gezellig terrein waar natuurlijk de cola bij iedereen naar binnen gaat. We kunnen op de foto bij een apparaat en daar komt een bonnetje uit waar onze prijs op staat. We duimen beiden hard om een pet. Maar helaas we hebben pech. Een zonnebril en dat terwijl ik die nog geen eens kan dragen vanwege mijn eigen bril. Maar goed het is wel een Coca Cola bril dus die voeg ik toe aan mijn collectie. Bij de merchandise lopen we een rondje en daar koop ik twee paar sokken. Jammer genoeg hebben ze de petjes daar niet anders hadden we die zeker gekocht.
Na iets langer dan eigenlijk onze tijd was liepen we naar de uitgang waar we nog een uniek flesje cola meekregen. Ik heb een prima avond gehad en nog leuker dat het op mijn verjaardag was maakt het net specialer.
Ik heb dat ook bezocht. Ik had een prijsvraag gewonnen en mocht erheen gaan van mijn school als ik een verhaal zou schrijven in de schoolkrant. Alweer 4 jaar geleden, de tijd gaat snel. Ik stond net naar me flesje te kijken en daardoor eindigde ik hier. Leuk dat je een leuke verjaardag had. Groeten Vincent