Boekeninterview: Marjo de Vroed

Het is weer een tijdje geleden dat er een interview op mijn blog verscheen. Al een tijdje had ik deze in mijn hoofd met Marjo de Vroed. Ik heb Marjo de vroed de vragen toegestuurd en daar kwamen enorm leuke antwoorden uit. Tijdens het lezen van haar antwoorden heb ik echt genoten. Marjo de Vroed kan je volgen op Instagram en haar nieuwe boek Het donkere visioen kan je nu kopen. Zelf ga ik hem nog niet kopen want ik wacht daarmee tot de boekpresentatie op 10 september.

Het donkere visioen je nieuwe boek is verschenen, maar dat is niet je eerste boek wat je schreef. Je hebt al een paar boeken geschreven in eigen beheer. Hoe kwam je op het idee om te beginnen met een boek te gaan schrijven?

Ik schreef eigenlijk altijd al. Dat begon al op de lagere school. Mijn verhaaltjes verschenen altijd in de schoolkrant. Later schreef ik stukjes of liedjes als er een collega op mijn werk wegging bijvoorbeeld. Toen ik kinderen kreeg en er hulp nodig was met de schoolmusical ( te veel kinderen, te weinig rollen) schreef ik er rollen bij tot ieder kind kon stralen op het podium. En dat resulteerde uiteindelijk in het schrijven van volledige eindmusicals voor groep 8. Vanaf dat moment begonnen mensen regelmatig tegen mij te zeggen dat ik daar iets mee moest doen.

Het grappige was dat ik altijd al een boek had willen schrijven, maar het was er nooit van gekomen. Nu wilde ik eindelijk een boek gaan schrijven, maar wist ik niet waarover…
In die tijd stond ik nog voor een klas waarin kinderen zaten die een groep hadden overgeslagen. Zij verloren het plezier in lezen, omdat ze door hun hoge leesniveau boeken moesten lezen die niet aansloten bij hun belevingswereld. En toen wist ik het: ik ging voor deze kinderen een boek schrijven met een goed leesniveau, maar met een wat kinderlijker onderwerp. Zo werd De Bosdorp Brigade geboren.

Was het moeilijk om je boek in eigen beheer uit te geven en vooral aan lezers te promoten?

Het uitgeven in eigen beheer is op zich niet moeilijk. Er zijn zat bedrijven die je daarbij kunnen helpen. Ik heb goede ervaringen met Boekengilde. Zij kunnen je bij elke stap met raad en daad bijstaan. Je moet alleen wel veel beslissingen nemen. Ik had het geluk dat ik Edwin Stierman (een ontwerper/illustrator) leerde kennen die precies aanvoelde wat ik wilde en die twee super leuke covers voor de Bosdorp Brigade heeft ontworpen. Het promoten is een ander verhaal: dat vond en vind ik nog steeds lastig. Gelukkig werden mijn boeken goed ontvangen en kon ik mooie recensies online zetten. Maar dan nog ben je een heel klein visje in een enorme vijver en zie maar eens gevonden te worden! Inmiddels heb ik wel trouwe fans waar ik heel blij mee ben.

DE BOSDORP BRIGADE – CODE ZWART was je eerste boek. Ik heb enorm genoten tijdens het lezen van dit boek. Na je eerste boek wist je toen al direct dat je meer boeken ging schrijven? Zaten de verhalen/ideeën al in je hoofd? Zat Het donkere visioen al in je hoofd of een klein stukje daarvan?

Na Code Zwart vroeg iedereen wanneer deel twee uitkwam. Dat stimuleerde enorm met schrijven en zeven maanden later lag Jamboree in gevaar klaar voor de fans. Die is inmiddels helemaal uitverkocht, mede doordat Scouting Nederland hem oppikte en ging verkopen. Hij wordt niet meer gedrukt, maar niet getreurd: in oktober verschijnen zowel Code Zwart als Jamboree in gevaar als E-book bij uitgeverij Hamley Books. Ik heb heel veel verhalen in mijn hoofd en er komen er nog steeds bij. Het donkere visioen gaat over een meisje dat geesten kan zien en visioenen heeft. Het verhaal zat voor een stukje al in mijn hoofd, maar het is uiteindelijk toch heel anders geworden dan ik oorspronkelijk had bedacht.

Hoe kwam Het donkere visioen tot stand?

Ik had inmiddels contact met uitgeverij Hamley Books. Ze vroegen mij om mijn boeken op te sturen. Nadat ze de Bosdorp Brigade hadden gelezen, kreeg ik te horen dat ik goed kon schrijven, maar dat de boeken niet in hun fonds pasten. Zij zochten eigenlijk iets in het paranormale genre. We spraken af dat ik een boekenpitch zou schrijven en de eerste paar hoofdstukken van dit paranormale kinderboek in zou leveren. Daar waren ze zo enorm enthousiast over, dat ik groen licht kreeg om het boek af te maken. Dat is Het donkere visioen geworden.

Hoelang ben je bezig geweest met Het donkere visioen? Van idee totdat je hem daadwerkelijk geschreven had en het boek klaar was om naar de drukker te gaan?

Poeh… dat moet ik even nakijken. Het eerste contact voor de pitch werd gelegd in oktober 2020. In november heb ik de pitch opgestuurd en in maart 2021 het manuscript ingeleverd. Daarna kreeg ik al vrij snel een heel enthousiast telefoontje van de uitgever. Dan ga je de redactierondes in en moet je herschrijven. Dan volgt de correctieronde en moet je weer herschrijven. Het boek was klaar om te drukken en zou in maart 2022 in de winkel liggen, maar de kaft werd niet goed ontvangen. We hebben toen de moeilijke beslissing genomen om het boek later uit te brengen en een andere illustrator voor de kaft te zoeken. Dat is gelukt en het is de juiste beslissing geweest, want wat een plaatje is de nieuwe cover!

Wat zijn jouw schrijfgewoontes?

Ik begin met schrijven als ik klaar ben met mijn ochtendroutine en de hond heb uitgelaten. De middag is voor huishoudelijke taken, maar vaak schrijf ik door als ik in de flow zit, hahaha. Het allerlekkerst schrijf ik als iedereen slaapt, dus heel vroeg of heel laat, maar dat is slaaptechnisch niet altijd handig. De donderdag is gereserveerd voor mijn kleinkind, want dan pas ik op. Ook in het weekend probeer ik niet te schrijven en tijd vrij te maken voor man en kinderen. Alleen… inspiratie laat niet op zich wachten, dus maak ik op die dagen wel stiekem aantekeningen.

Wat komt er uit Het donkere visioen overeen met jouw leven of heb je inspiratie opgedaan in het echte leven?

Dat vind ik een lastige vraag. Ik denk dat er meer is tussen hemel en aarde. Ik geloof dat bijna alles uit energie bestaat en dat de één gevoeliger is dan de ander om die energie op te pikken. Daarom kan de een wel dingen voorspellen en de ander niet, gok ik. We gebruiken maar een klein gedeelte van onze hersenen en waarvoor de rest dient weten we niet. Dus misschien kunnen we allemaal wel veel meer dan we denken, maar zijn we daar gewoon nog niet achter. Of zijn we het verleerd, dat kan natuurlijk ook.

Zonder iets weg te geven van het verhaal, kan je een favoriet stuk uit het boek delen?

Hahaha, wat stel je moeilijke vragen! Eigenlijk alles wat ik zou willen vertellen, verklapt iets uit het verhaal. Lastig zeg! Ik denk dat mijn favoriete stuk is wanneer Rowin, de hoofdpersoon en een angsthaasje, zich realiseert dat ze meer kan en durft dan ze denkt. Meer kan ik niet zeggen zonder te spoilen!

Kun je iets meer vertellen over het schrijfproces van Het donkere visioen? Wat vond je lastig en wat het leukste? Begin je bij bladzijde 1 met schrijven of is er eerst het einde of midden en werk je daarvandaan?

Ik heb dit deel geschreven vanuit het gezichtspunt van Rowin. Dat vond ik af en toe erg lastig, dus dat heb ik in deel twee anders gedaan, hahaha. Het leukste vond ik dat de personages af en toe zelf beslisten wat ze gingen meemaken. Dan bedenk je iets voor je personage en dan kom je erachter dat dat helemaal niet in de lijn van zijn of haar karakter ligt. En dan krijgen ze een eigen willetje en doen ze dingen die je van tevoren niet had bedacht. Zo grappig!

Vroeger begon ik gewoon met schrijven en zag ik wel waar het eindigde. Nu doe ik het anders. Ik bedenk de scenes op voorhand en werk ze dan uit. Het begin en het eind liggen vast en daartussen kan er van alles gebeuren, maar wel via de uitgestippelde route. En heel soms wordt het totaal anders dan bedacht, omdat ik ineens een ingeving krijg die ik beter vind.

Als je vastloopt in het schrijven, wat ga je dan doen?

Meestal ga ik dan een stuk lopen met de hond of ik ga in de tuin zitten tussen de bomen. Of ik stap onder de douche (als ik nog niet gedoucht heb) want op de een of andere manier zorgt dat stromende water op je hoofd voor een eentonig geluid en dan krijg ik goede ideeën. Klinkt stom, maar ik schijn niet de enige te zijn die dat zo ervaart. Als ik er echt helemaal niet meer uitkom dan leg ik mijn werk een dag of twee dagen opzij om mij er vervolgens met hernieuwde energie en inspiratie weer op te kunnen storten.

De cover is echt zo mooi en geeft een spannende sfeer weer en je hebt veel te bekijken. Hoe is deze cover tot stand gekomen? Heb je daar zelf veel in te zeggen gehad?

De uitgever werkt met vaste illustratoren, die allemaal hun eigen stijl hebben. Ik heb het geluk dat zij met mij overlegt over de cover en mijn wensen en ideeën meeneemt naar de illustrator. Mits het te realiseren is, zal ik dat terugzien en dat is een superdeluxe positie. Natuurlijk heeft de uitgever het laatste woord en die heeft er een veel betere kijk op dan ik. Zij maakt het mooier dan ik ooit kan verzinnen.

Er zijn al mensen die je boek hebben gelezen, hoe was hun reactie?

Mooier dan ik had kunnen bedenken! De proeflezers waren super enthousiast en van de bloggers die mee gaan doen aan de blogtour heb ik ook al mooie recensies gezien. Op Hebban wordt hij op dit moment met vierenhalve ster gewaardeerd. Dat is toch een droom?

Het donkere visioen verschijnt bij uitgeverij Hamley Books. Wat is het grootste verschil met zelf uitgeven en uitgeven via een uitgeverij?

Dat is heel simpel: ik hoef niet overal achteraan! Ik hoef geen illustrator te zoeken, geen corrector, geen redacteur, nou ja, noem maar op. Alle beslissingen die ik anders zelf moest nemen, neemt de uitgever nu. Daar staat tegenover dat de marge ook een stuk kleiner is, dus per boek houd je veel minder geld over. Maar je hebt dan ook geen grote kosten meer. Persoonlijk vind ik het wel prettig dat de uitgever mij dat werk uit handen neemt. Ik moet nog wel al mijn promotie zelf doen, dus daar is niet veel in veranderd. Dus als er nog boekhandels zijn die een signeersessie willen… neem vooral contact op!

 Je bent zelf een enorme boekenlezer. Met welk boek zou je Het donkere visioen vergelijken of welke auteur is de schrijfstijl mee te vergelijken?

Jeetje, daar vraag je me wat! Ik zou niet weten met wie je mijn schrijfstijl zou kunnen vergelijken. Ik denk dat je dat beter aan de lezers kan vragen, want ik vind dat ik schrijf als mezelf.
Ook het boek kan ik niet echt vergelijken, omdat ik zelf nog nooit een kinderboek heb gelezen waarin een meisje paranormaal is begaafd. Maar misschien bieden ook hier de lezers wel uitkomst en kunnen zij je vertellen waarmee het te vergelijken is. Ik kan deze vraag echt niet beantwoorden, sorry!

Wat lees je zelf op het moment? Naar welk nieuw te verschijnen boek kijk je het meeste uit? En heb je een ‘favoriete boek allertijden’, dat eigenlijk iedereen zou moeten lezen?

Ik heb net Amanda van Jelmer Jepsen en Het zoutpad van Raynor Winn gelezen. Ik ben nu in De stem van Jessica Durlacher begonnen, maar ben even overgeschakeld naar De nepvampier van mijn collega Sophia Drenth. Ik lees sowieso meer kinderboeken dan boeken voor volwassenen tegenwoordig, dus dat er hierboven drie titels voor volwassenen staan is te wijten aan de vakantie die ik net achter de rug heb. Ik kijk heel erg uit naar deel drie van Mus en kapitein Kwaadbaard van Kevin Hassing en naar het derde boek van Pieter Koolwijk dat volgt op Gozert en Luna.
Mijn favoriete boek aller tijden wisselt constant. Er komen iedere keer weer zulke prachtige boeken uit, dat ik steeds een nieuwe favoriet heb. Momenteel is het de trilogie van Neal Shusterman die begint met Zeis. Ik heb deel twee en drie in het Engels gelezen, omdat ze hier nog niet uit zijn.

Wie is Marjo naast boekenschrijfster? Waar kan je jou wakker voor maken en welk klein momentje op een dag kan jou gelukkig maken?

Ik ben gewoon mezelf: moeder van drie prachtige volwassen meiden, oma van een heerlijke kleindochter en al 31 jaar gelukkig getrouwd. Ik ben gek op dieren en heb mijn tuin dan ook diervriendelijk ingericht met ruimte voor alles wat leeft. Ik kan gelukkig worden van de bonte specht in mijn tuin, van het kikkerdril in de vijver en van de hommels die hun nest onder het hout hebben gemaakt. Of van de hond die naast me komt liggen als ik zit te schrijven.

Je kunt me altijd wakker maken voor een bijzonder dier in de tuin, alhoewel ik daar waarschijnlijk zelf al wakker van zou worden (ik denk even aan het koppeltje bosuilen dat in een van onze bomen zat te roepen ’s nachts). En natuurlijk kom ik direct mijn bed uit wanneer de kinderen of vrienden hulp nodig hebben, maar dat doet denk ik iedereen.

Dit waren alle vragen met de antwoorden ik hoop dat jullie het leuk vonden en wat hebben geleerd en misschien ben je geïnspireerd. Dank je wel Marjo voor je super leuke en informatieve antwoorden. Tot snel.