De bruggenloop 2015 – vrijwilliger
Maanden geleden gaf ik me op voor de bruggenloop. De mooiste loop van het jaar. Helaas waren daar de klachten aan mijn rug en besloot ik na de halve marathon het rustig aan te doen. De bruggenloop ging het niet meer worden. Ik baalde hiervan maar dat gooide ik opzij en ik verzon iets anders. Ik gaf me op als vrijwilliger voor de bruggenloop, op deze manier kan ik er toch bij zijn.
De gedachte achter vrijwilliger zijn
Doen wat anderen ook voor mij hebben gedaan de afgelopen drie jaar. Er staan voor en na een wedstrijd en helpen waar ik helpen kan. Alle vrijwilligers zorgen ervoor dat het evenement waar je bij loopt haalbaar is en in goede banen loopt. Daarnaast zou ik dan ook mijn vriendinnen kunnen zien en hopelijk hun een medaille kunnen geven want dat gaf ik aan bij de aanmelding start/finish gebied. Dat gebied is alleen groter als medailles dus afwachten. Een week van te voren kreeg ik een mail met daarin de instructies en mijn functie; lampjes en medailles. Yeah dat is wat ik graag wilde! Via twitter kwam ik erachter dat Maaike bij hetzelfde was ingedeeld, super leuk.
Voor ik me ging melden ging ik op zoek naar Nicole. Die was samen met Rianne al in de Kuip. Terwijl hun zich klaarmaakte kletste we wat. Te kort tijd want ik moest alweer op pad om me op tijd te melden. Met een hesje, kerstmuts, pasje en lunchpakket loop ik naar Maaike en Gabriëlla waar natuurlijk de nodige knuffels plaats vinden. Zo leuk hoe we elkaar elke keer weer tegen komen, elkaar volgen en aanmoedigen.
Tijd om te gaan werken. Per ongeluk gaan we met de verkeerde ploeg mee maar gelukkig komen we bij onze post terecht. Doosjes open maken en lampjes geven aan alle lopers. Geen tijd om neer te leggen want de lopers staan al gelijk klaar. Vol enthousiasme geef ik iedereen lampjes, wens ze succes en veel plezier. Wat is dit leuk en gezellig, komt ook wel dat Maaike ook lekker vrolijk bezig is dat maakt het natuurlijk gezelliger dan een chagrijn naast je. Helaas deden veel lampjes het niet dus deed ik ze allemaal al aan voor ik ze gaf zo wist ik dat ik iedereen een goed lampje gaf. Vanuit het niets kwamen daar weer enorme knuffels Josianne en Wendy kwamen even hoi zeggen voordat ze naar hun vak gingen. Zo fijn ze weer even te zien en ook voor de wedstrijd aangezien ik weet hoe ze er vandaag uitzien misschien spot ik ze dan nog.
Voordat ik het weet is de tijd alweer voorbij en moeten we richting de medailleplek. Alle medailles halen we uit de dozen en de zakjes en leggen we klaar. Het zijn er enorm veel en we proberen een zo goed mogelijk systeem te creëren. Terwijl we daar staan gaat het startschot voor de lopers. Daar gaan ze, een enorme stoet mensen. IK herken echt niemand het zijn allemaal hoofdjes en geen idee wie. In de tweede golf moeten Wendy, Nicole en Rianne zitten. En daar zie ik drie mutsjes heen en weer wiebelen en daar gaan ze.
Ik ga verder met de medailles. De tijd vliegt echt om, het is super gezellig. De eerste lopers komen er alweer aan. Ik besluit om zoveel mogelijk medailles om te hangen bij de lopers en dat vinden ze geweldig. Wanneer iemand vanaf de andere kant ziet dat ik dat doe komt hij naar me toe lopen “dat wil ik ook” zo ontzettend leuk daar doe je het voor. Hier en daar even een praatje en vragen hoe het is geweest. Er komen zelfs sommige speciaal naar mij toe omdat ze weten dat ik er sta zo ontzettend leuk!
Gabriëlla is gefinished en ze geeft me een heerlijke zweet knuffel. Ze is echt een topper want die meid heeft weer een PR gelopen en een prachtige tijd neergezet. Josianne is ook gefinished en die krijgt op een hele speciale manier haar medaille. Maaike en ik doen samen de medaille om bij Josianne. Deze meid heeft hem ook echt fantastisch gelopen.
Met nog drie medailles in mijn hand wil ik een nieuwe stapel gaan pakken maar dan zie ik daar mijn meiden lopen, enorm enthousiast komen ze mijn kant opgelopen. Drie dames en drie medailles in mijn hand hoe mooi kan het zijn. Met enorme knuffels, I don’t care dat ze bezweet zijn, ik wil ze feliciteren op deze manier, hun medaille omhangen en die hoofdjes zien.
Wendy en Nicole ik ben trots op jullie dames echt prachtige tijd neergezet. Ik vond het fantastisch jullie die medaille te kunnen geven maar volgend jaar ga ik hem jullie niet geven dan ga ik er zelf voor en hoop ik een prachtige tijd neer te zetten. Dan staan we allemaal aan de finish.
Ik ga door met medailles uitdelen. Je ziet dat deze lopers het zwaar hebben. Met tranen in hun ogen nemen ze de medaille in ontvangst. Onze tafel wordt gesloten, met een enorme stapel medailles sta ik daar midden op de weg en deel ze uit. De laatste lopers het Bengaalse vuurwerk gaat aan en het You’ll never walk alone wordt ingezet. We zingen uit volle borst mee. Maaike en ik lopen naar de laatste toppers. Ze hebben het zwaar we hangen ze de medaille om en zingen ze toe. Je ziet de verbaasde hoofdjes dat we dit doen maar wij kennen het gevoel van finishen en dat kent niet elke vrijwilliger.
Bedankt lopers en de organisatie van de Bruggenloop voor deze top ervaring, jullie hebben mij een topdag bezorgt die bijna hetzelfde gevoel geeft als zelf de wedstrijd lopen. Ik heb genoten van alles. Het is heel dankbaar werk en wanneer je zelf vrolijk staat uit te delen, hier en daar succes wensen of vraagt hoe het ging krijg je alleen maar leuke en lieve reacties terug. Dit is iets wat ik zeker een keer weer ga doen en wanneer ik een keer de Bruggenloop niet doe kom ik weer meehelpen maar niet in 2016 want dan versla ik die bruggen.
