Claire King – Een regenboog in de nacht
Op Hebban heb je diverse leesclubs. Elke keer wanneer een boek je leuk, mooi, grappig of spannend lijkt kan je je inschrijven voor die leesclub. Wanneer je bent uitgekozen krijg je het boek toegestuurd. Wanneer je zelf het boek hebt kan je ook met je eigen exemplaar deelnemen aan de leesclub. Ik werd uitgekozen samen met nog een aantal lezers om deel te nemen aan de Feelgood leesclub voor Claire King Een regenboog in de nacht.
De vijfjarige Pea en haar zusje Margot spelen elke dag alleen in de velden achter hun huis in een slaperig dorpje in Zuid-Frankrijk. Pea’s vader is eerder die zomer verongelukt en haar moeder zinkt steeds verder weg in haar depressie. Hoe hard Pea ook haar best doet, ze weet niet meer tot haar moeder door te dringen. Wanneer Pea Claude ontmoet, een man die net zoveel van zwerven door de velden lijkt te houden als zij, denkt Pea dat ze een nieuwe vriend heeft gevonden, of misschien zelfs een nieuwe papa…
De cover van Een regenboog in de nacht spreekt me zeer aan. Een mooie cover met veel kleur en een mooie illustratie. Dit is een boek waar ik in de winkel stil bij staan om hem op te pakken en de achterkant te gaan lezen. De regenboog op de voorkant en in de titel staan volgens mij voor al het moois wat er nog is, ook in donkere tijden zijn er hele mooie momenten. Toepasselijk voor dit boek want Pea, Margot, Mamman, en Claude maken donkere tijden door en toch zijn er bij hun ook mooie momenten.
Ik verwachtte een indrukwekkend en origineel verhaal. Ik vond het een heel mooi en fijn boek maar toch iets te ongeloofwaardig hier en daar en het miste meer vrolijke elementen. In het verhaal gebeuren niet veel bijzondere gebeurtenissen, maar toch wil je doorlezen om er achter te komen hoe het met Pea zal aflopen. Maman vond ik egoïstisch in het begin, natuurlijk het is niet niks een kind verliezen en dan ook nog je man. Met een kind op komst en een kind voor te zorgen moet je natuurlijk goed voor jezelf maar ook voor je kind zorgen en dat deed ze niet. Hoe meer naar het einde toe hoe meer maman weer een mama is en de teugels weer beet pakt en wil zorgen voor haar kleine meid. Het irriteerde me dat ze dit niet in het begin deed, het leek hoe ik het las of ze totaal niet voor haar kind zorgde. Nu kan dit natuurlijk aangedikt zijn omdat je uit de gevoelens van een kind leest.
De schrijfstijl van het boek is heel fijn en ik lees daardoor heel snel door het verhaal heen. Wel had ik af en toe wat moeite met de leeftijd van Pea en Margot want ze zijn 5 en 4 jaar oud en de zinnen en woorden die Pea gebruikt zijn niet voor een meisje van 5 en daar is duidelijk aan te merken dat ze heel volwassen lijkt. Hierdoor lijkt het vaak dat Pea veel ouder is maar wanneer ze weer een spelletje verzint besef ik weer dat het een klein meisje is. Wanneer ze een moersleutel; een groot metalen hondenbot noemt merk je echt dat het een kind betreft en ook de onwetendheid wat te doen bij onweer. Ik moest enorm lachen toen ik het stuk over de moersleutel las.
Het boek vond ik heerlijk om te lezen en heb het in een dag uitgelezen toch had ik wat meer diepgang verwacht want wat weten we nu van Claude of de buurvrouw Josette waarom denkt ze zo over Claude. Ik miste wat meer over deze personages want nu blijven ze toch een beetje oppervlakkig vooral Claude terwijl hij er vaak genoeg in voorkomt. Een regenboog in de nacht is verrassend en anders en zeker het lezen de moeite waard.
