CPC Loop Den Haag – AAdrink 10 km loop
Ondanks dat ik niet gestopt ben met hardlopen ging het seizoen afgelopen zondag echt van start. CPC stond voor de deur. Dit jaar mijn tweede keer dat ik aan dit evenement mee deed. Vorig jaar was het warm en dit jaar mocht de temperatuur er weer zijn. Een lekker zonnetje maakte van zondag een mooie dag.
Natuurlijk begint de voorbereiding van raceday niet op de dag zelf. Heel de week ben ik er al mee bezig. Ik loop het liefst nog twee rondjes in de week voor de loop. Ik let op hoe het gaat. Hoe ik me voel. Twee rondjes werd er één want ik was nog wat moe in de week voorafgaande aan de CPC. Dan maar liever even de rust pakken. Zaterdag liep ik 5 km. Wat ging dat slecht. Gelukkig heb ik liever een slechte generale zodat ik tijdens de race kan knallen.
Ik pakte mijn tas in, legde mijn kleding voor de run neer, maakte het eten voor de andere avond klaar en natuurlijk werden mijn nagels gelakt. Die voorbereiding gaat ook nog wel wat tijd inzitten.
De dag zelf.
Zondagochtend om net iets na half 10 sta ik bij mijn zus voor de deur. Samen vertrekken we richting Rijswijk. Hier parkeren we de auto en vervolgen we onze route met de tram. Voor € 2.00 geparkeerd en vervoer naar de stad, heerlijk geregeld. Op Den Haag CS staan Wendy en Alyssa. We gaan op de foto met hup supporters van bewegen.
Gezamenlijk lopen we richting het Malieveld. Hier aangekomen haal ik mijn t-shirt op en gaan we naar de wc. We kleden ons om en geven onze tas af bij de tassenafname. Wat is dat fijn zeg. Voor een mini bedragje staat je tas veilig en kan je wel spullen voor erna meenemen.
Nog een keer naar de wc en dan zijn we toch echt klaar om naar onze vakken te gaan. Wendy staat een vak later dus samen met Alyssa loop ik ons vak in. Alyssa en ik gaan lekker een aantal keren onze veters strikken en zetten onze muziek startklaar.
Na de eerste startgolf mogen wij een vak opschuiven. Het aftellen kan beginnen. We mogen van start! Een heerlijk power nummer wordt er gedraaid. Met zo veel mensen in één keer weg beïnvloed van alles. Het parcours is druk en ik loop snel. Sneller dan ik zou willen maar het gaat lekker. Het bordje van kilometer één komt maar niet. Wow wat duurt die eerste kilometer lang. Na dat eerste bordje gaat het gelukkig sneller voor mijn gevoel. Na een paar kilometer laat ik Alyssa gaan.
Wat is het genieten om te lopen waar ik allemaal voorbij kom. Een glimlach op mijn gezicht die er niet vanaf gaat. Het park vond ik wel zwaar, ik had niet door dat we langzaam omhoog gingen dus was ik op een te hoog tempo omhoog aan het gaan. Even tempo terug. Het waterpunt komt in zicht, ik loop er langs want drinken doe ik er wel na. Overal bekertjes dus het lopen gaat wat lastiger. Na het waterpunt weet ik dat er support staat. Joëlle zou rond het 7 km punt staan. En daar hoor ik haar links achter me. BOOST. Wat ontzettend gaaf om een vriendin te hebben staan langs het parcours.
Nog 3 km te gaan. Dat moet lukken toch. Ik voel wel dat ik het zwaarder krijg, het is een tijd geleden dat ik deze afstand in dit tempo heb gelopen. Naast en voor me krijgen meer mensen het zwaar. Ik praat mezelf verder. Wat zijn 3 km nog maar. Kijk nog maar twee te gaan. Het bordje 9 km komt in zicht. Voor mij het moment om door te zappen naar mijn finish nummer. Ja, ik heb een finish nummer uitgezocht. You”ll never walk alone helpt mij door de laatste kilometer. Ondanks dat ik weet dat het een kilometer is denk ik al eerder dat we af moeten slaan voor de laatste meters. We moeten nog een stukje verder.
Ik loop aan de rechterkant. Ik zoek door het publiek. Daar ergens moet mijn zus staan. Ja hoor ik zie haar! BOOST BOOST ik gooi echt het allerlaatste wat ik heb eruit voor een sprintje. Tot de finish haal ik het niet maar ik heb alles gegeven. Wat zou mijn tijd zijn? Ben ik sneller dan vorig jaar? Ik neem mijn medaille in ontvangst. Super trots dat ik het weer gedaan heb.
Op het Malieveld loop ik uit. Ik neem een bekertje water aan. Een flesje AA en loop langzaam richting de uitgang van de finish. Mijn weg vervolgde naar de tassenafgifte. De dame stond al klaar met mijn tas. Wat is het heerlijk om je tas te kunnen afgeven en dan na de finish hop weer in mijn handen te hebben. Op het malieveld ging ik op zoek naar mijn zus, Alyssa, Zélia, Niki, Petra, Noa en Midas.
Na een tijdje zijn de tijden online; 1.06.03!! Sneller dan vorig jaar. Belangrijker dan dat. Ik heb genoten, een rondje wezen hardlopen met een big smile op mijn gezicht en het bewijs is er op alle wedstrijdfoto’s. Mijn foto’s na de finish. De foto’s die gemaakt zijn op het station en hoe ik heel de avond op de bank zat. Big smile.
Terugdenkend aan zondag verschijnt er nog steeds een enorme glimlach op mijn gezicht.
Heb jij ook meegedaan? Hoe ging het?
Bedankt Supporters van Bewegen voor de leuke foto’s en jullie aanmoedigingen, in de voorbereiding, op de dag zelf en erna. Jullie zijn een topteam!