De boeken van 2020
De boeken die ik las in 2020 waren er minder dan verwacht en zeker met de lockdown had ik wel verwacht iets meer te lezen maar door drukte op het werk en het nieuws vond ik de rust niet om te lezen. Dit jaar zaten er wel een paar pareltjes tussen en dan denk ik gelijk aan de boeken van Charlie Mackesy Lucia van den Brink en Angie Thomas. Ik neem je mee in mijn leesjaar 2020.
Op het moment dat deze post online komt heb ik 47 boeken gelezen, 1 manuscript en ben ik nog aan het lezen in een boek. Wie weet haal ik de 50 nog dit jaar maar anders is dit een heel mooi aantal. Mijn hebban teller had ik op 60 gezet begin van het jaar maar dat is dus niet gelukt. De rest van de boeken die ik nog heb liggen gaan mee naar volgend jaar om te lezen. Met een schone lei zal ik niet starten, nog genoeg in huis om te lezen gelukkig.
De boeken waar ik enorm van genoten heb;
De boeken waar ik het afgelopen jaar enorm van genoten heb waren allemaal boeken van Uitgeverij Boekerij. Gaby Rasters met Hemelse modder, Lizzie Shane met Kerstmis met een staartje, Wendy Brokers met Omkijken naar morgen, Jackie van Laren met Hoogtij en Charlotte de Monchy met Tegen beter weten in. Allemaal boeken die in dezelfde categorie vallen, echt feelgood boeken. Deze boeken zorgden er allemaal voor dat ik bladzijde na bladzijde verslond. Het zijn allemaal boeken die niet alleen gaan om het leuke verhaal, ze hebben allemaal een diepere laag, een verhaal te vertellen een les te leren. Ik hou ervan om de diepere laag in een verhaal te ontdekken, te voelen en mee te leven met de karakters.
Poëzie vind zijn weg naar mijn boekenkast
Acht (negen als je mijn huidige boek mee telt) keer las ik poëzie. Dit is zeker een liefde die terug is gekeerd en waar nog veel in te ontdekken valt. Wat vind ik mooi en fijn. Daarnaast vind ik het leuk om wat ingewikkeldere poëzie te lezen zoals Ongedierte dat niet bevriest. Bij deze teksten is het niet één keer lezen maar soms wel twee of drie keer voor ik begrijp wat er bedoelt wordt en soms begrijp ik het helemaal niet en dat is goed. Ik denk dat ik het meest genoten heb van Maurice Hermans met Ik geef je mijn hart. Actueel zonder dat van te voren te weten was het boekje van Lars van der Werf met Komt wel goed.
Nieuwe auteurs
Dit jaar heb ik met een flink aantal voor mij nieuwe auteurs kennis mogen maken. Sommige auteurs zijn in persoon niet nieuw voor me maar wel wat ze geschreven hebben. Zo las ik van Astrid Habraken Verdwaald in Tirol en genoot ik van haar heerlijk schrijfstijl; vlot, beeldend en vol gevoel. Kreeg ik van Marjo de Vroed haar kinderboek De bosdorp brigade – code zwart en vind ik dat dit boek gewoon op school gelezen moet worden, wat een leuk en spannend boek is het en ondanks dat ik geen kind meer ben genoot ook ik van het verhaal. Van Nancy Olthoff las ik een bijzonder boek namelijk De achtbaantester. In totaal maakte ik kennis met 31 nieuwe auteurs maar deze drie pik ik er even tussenuit. Het is leuk om nieuwe auteurs te ontdekken en te lezen naast mijn favorieten en zo dus ook mijn favorieten uit te breiden.
Lezen uit eigen kast
In mijn boekenkast staan nog te veel ongelezen boeken. Het is lastig om daar een verandering in te brengen want ik koop en krijg nieuwe boeken die ik dan zo snel mogelijk wil lezen. Toch wist ik dit jaar 10 boekjes te lezen uit eigen kast. Expres zeg ik boekjes want het waren allemaal geen dikke boeken.
De mooiste boeken van het jaar
De mooiste boeken van het jaar waren; De jongen, de mol, de vos en het paard van Charlie Mackesy, The hate U give – Angie Thomas,en Niemand zoals hij – Lucia van den Brink Dit waren echt enorm bijzondere boeken.
De jongen, de mol, de vos en het paard is een prachtig boek met mooie illustraties en rake teksten. Het is als verhaal te lezen maar ook zeker als losse pagina’s zeker in deze tijd een prachtig boek een houvast. Bij het begin begonnen en het in één keer uitgelezen. Ik kon niet stoppen met lezen en kijken naar de illustraties. Het is geschreven met humor maar er komen serieuze dingen voorbij; levensvragen, liefde, verwachtingen, vriendschap. Het is een verhaal, een vriendschap die ontstaat tussen uiteenlopende personen. Er staan vragen in aan elkaar en de vragen laten je ook nadenken over je eigen antwoord.
The hate U give is zo actueel en zo belangrijk om te lezen. Om wat meer inzicht te krijgen in hoe het er nu echt aan toe gaat in wijken waar wij niet komen en situaties die we niet meemaken. Wat ik echt heel goed vind aan dit boek is dat niet alleen de slechte kant van de politie wordt laten zien maar ook van de bendes. Hoe de bendes met elkaar omgaan, hoe er gereageerd wordt als er iets fout gaat. Demonstreren in je eigen buurt hoe veel zin heeft dat en hoe je er anderen mee benadeelt. Het boek laat heel veel kanten zien en dat is echt wel heel sterk. Ik las het echt heel snel uit. Bladzijde na bladzijde las ik achter elkaar uit.
Als laatste Niemand zoals hij; Lucia van den Brink zorgt dat een korte periode een mooie indruk achterlaat. Zelfs na het lezen. Je leest over de ziekte ALS wat het met iemand doet maar niet op een zielige of dramatische manier maar vanuit de persoon die er mee omgaat wat een last het is en hoe die geen last wil zijn voor een ander. Het schrijven is een verwerkingsproces en dat volg je om en om met de gebeurtenissen van Renke. De verhalen zijn goed door elkaar te lezen tot ze samen komen.
Het lezen van een manuscript
De laatste maand van het jaar las ik het manuscript Bloedheet van Annet Hulst. Op het moment van lezen wist ik niet wie het geschreven had. Ik heb genoten van Bloedheet een boek vol spanning en dat kunnen jullie hopelijk in 2021 ook gaan lezen. Het boek gaat uitgegeven worden maar ik weet nog niet wanneer. Ik vind het heel leuk maar ook moeilijk om testlezer te zijn. Wat moet er aangepast worden, wat zijn verbeterpunten, allemaal dingen om over na te denken maar echt wel super leuk om te doen.
Nog uren kan ik schrijven over de boeken van 2020 maar ik ga ermee stoppen dit is een goede mengeling en een mooi overzicht van mijn boeken van 2020
