Gekocht, gekregen, gelezen; Mei leesmaand
Mei was voor mij echt een leesmaand. zeker de laatste twee weken las ik veel. Het zonnige weer en de lekkere avonden zijn daar ideaal voor. Na een lekker lang weekend merk ik direct dat ik het mis om lekker te lezen. In de pauze lees ik dus weer in plaats dat ik videoland of youtube kijk. Zo fijn om weer echt een leesmaand te hebben.
Gekocht in mei
Terwijl ik deze post schrijf bedenk ik dat er een boek mist op de foto. Eigenlijk twee maar de laatste is echt net vandaag binnen gekomen en de foto maakte ik gisteren. Het boek wat op de foto ontbreekt maar ik wel gekocht heb is Paul van Loon de Griezelbus 1. Ik zag dit boek in ene mooie editie en moest hem gewoon hebben. Aangezien hij in mijn tas zat vergat ik hem op de foto te nemen bij de rest.
Paul van Loon – De griezelbus 1 Stel je voor, je gaat op schoolreisje. Maar de bus die voor de school stopt, is geen gewone bus. Hij is beschilderd met afbeeldingen van spoken, skeletten en andere vreemde figuren. Op de zijkant staat met grote letters: De Griezelbus. Binnen in de bus is het donker. Als de bus gaat rijden, vertelt schrijver Onnoval griezelverhalen. Eén van de passagiers heeft een akelig geheim… Durf jij in te stappen?
Sophie van der Stap – Meisje met negen pruiken ‘Ik ben ziek, heb kanker en ga misschien dood. Maandag begint er een nieuw, onzeker leven voor mij. Vanaf maandag lig ik 54 weken aan het infuus. Dat is het enige zekere dat ik nog heb.’ Sophie van der Stap, het meisje met negen pruiken, heeft haar leven tijdens deze 54 weken beschreven. Openhartig én met humor vertelt ze over doktersintriges en geroddel van zusters, kaal worden en wenkbrauwen stiften, daten en verliefd zijn op dokter K, pruiken shoppen en dansen in nachtclubs, maar ook over de gewenning, haar onzekerheden, haar angst en de dood. Meisje met negen pruiken bezorgt je kippenvel en zet je aan het denken en aan het relativeren, maar bovenal laat het boek zien dat Sophie meer is dan een kankerpatiënte.
Sophie van der Stap – Een blauwe vlinder zegt gedag Een blauwe vlinder zegt gedag is het nieuwe boek van Sophie van der Stap, waarin zij het verhaal beschrijft van een jong meisje dat de draad van haar leven moet terugvinden na te zijn verdwaald in een doolhof van dood, liefde en avontuur.
De vertelster is 23 als ze van huis vertrekt om aan haar zoektocht te beginnen. Als een hedendaagse Siddhartha trekt ze door de wereld, van continent naar continent. Maar naarmate de afstanden die het zoekende meisje aflegt groter worden, blijken al haar ontdekkingen naar slechts één bestemming te leiden: haar thuis, dat ze ergens tussen het leven en de dood in is kwijtgeraakt. Sophie van der Stap voert ons langs avonturen en gedachten die een beroep doen op haar _ en onze_ verbeeldingskracht. Terwijl ze ons meeneemt in haar onzekerheden, belevenissen en emoties, geeft ze antwoord op de prangende vraag die in haar debuutroman, Meisje met negen pruiken, onbeantwoord bleef: wat te doen als je je leven hebt teruggekregen?
Gillian King – Zestig dagen Emma verhuist vier jaar na de dood van haar verloofde Gijs terug naar Den Haag, de stad waar ze vandaan komt. Gijs’ vroegere beste vriend Jesper woont daar ook. Hij heeft een leuke baan en een goede relatie, maar als hij Emma na al die jaren terugziet, begint zijn zekerheid te wankelen. Eef, Jespers vriendin, ziet met lede ogen aan hoe Emma en Jesper steeds closer worden. In een laatste poging om haar relatie te redden eist ze dat de twee zestig dagen geen contact met elkaar mogen hebben, zodat ze Jesper ervan kan overtuigen dat hij bij haar hoort. Kan er ook maar iemand ongeschonden uit deze zestig dagen komen?
Hendrik Groen – Zolang er leven is We leerden Hendrik Groen kennen door zijn dagboek Pogingen iets van het leven te maken. Samen met zijn vriend Evert en de andere leden van de Oud-maar-niet-dood-club probeert Hendrik zijn laatste levensjaren in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord zo aangenaam mogelijk te maken.
Van tijd tot tijd valt het Hendrik zwaar om de moed erin te houden. Gelukkig heeft hij de pen weer opgepakt. Met de hem zo kenmerkende charmante humor neemt hij de medebewoners, de directie, zijn vrienden en de ouderdom in het algemeen op de korrel, waarbij hij zichzelf zeker niet spaart.
Gekregen in mei
Vandaag viel de meest bijzondere van deze maand op de mat. De IJsselbrief van Bertina Mulder. Dit boek heb ik gelezen toen het nog niet klaar was voor productie ik was namelijk proeflezer. Zo leuk om te doen en dan nu te zien dat het boek gedrukt is en in je handen te hebben. Een heel mooi boek.
Monika Peetz – Zomerzussen Drie generaties, vier zussen en een groot geheim. In Zomerzussen van Monika Peetz ontvangen vier volwassen zussen die onderling niet méér van elkaar zouden kunnen verschillen een raadselachtige uitnodiging van hun moeder voor een bijeenkomst in Bergen aan Zee. Toen ze klein waren gingen ze in de vakanties al naar deze plek. Doro, Yella, Amelie en Helen hadden er altijd de tijd van hun leven – en noemden zichzelf de zomerzussen.
Aan deze vakanties was abrupt een eind gekomen toen hun vader om het leven kwam bij een ongeluk. In de twintig jaar voor deze reünie zijn er barsten in het gezin ontstaan. Moeder Henriette heeft commentaar op alles wat haar kinderen ondernemen. Alleen Doro, de oudste, kan haar goedkeuring wegdragen. Yella laat zich nog altijd van de wijs brengen door de opmerkingen van haar moeder. En dan zijn er ook nog de tweelingzussen Amelie en Helen, ieder met hun eigen sores.
Met gemengde gevoelens reizen ze vanuit Duitsland naar Bergen. Waarom heeft hun moeder hen samen uitgenodigd? En waarom juist daar? Wat heeft ze hun te zeggen? Ze nemen allen geheimen mee, maar hun moeder blijkt het grootste geheim te hebben…
Bertina Mulder – De IJsselbrief Veerman Werner van het Deventer pontje vist een fles uit de IJssel met daarin een in het Engels geschreven brief, ondertekend door ene Mandy. De tekst doet vermoeden dat ze worstelt met haar bestaan. ‘We are destroyed and then we rebuild. That’s human nature, right?’ Wie is de vrouw achter de filosofische zinnen? Maak kennis met de mysterieuze briefschrijfster en volg de brief van Mandy naar Werner. Bij het schrijven van De IJsselbrief liet de auteur zich inspireren door de waargebeurde vondst van de flessenpost en de vraag die iedereen zich stelde: ‘Wie is Mandy?’ Ze componeerde feiten en fictie tot een roman met een filosofische ondertoon. ‘Ik denk, dus ik ben’. Een uitspraak van Descartes. Maar wat als je denken door dementie wordt aangetast, wie ben je dan nog?
Gelezen in mei leesmaand
Voor velen zal dit geen echte leesmaand zijn. Voor mij is dit wel een leesmaand want ik heb soms uren achter elkaar gelezen en dat was wel even geleden. De boeken die ik las in mijn leesmaand M.L. Longwort – Bloedspoor in de wijngaard, Formule 1 voor Dummies, Thunberg – Blinde woede en De griezelbus ben ik in bezig. Ik hoop deze stijgende lijn in het lezen lekker door te zetten.