Jojo Moyes – Een week in parijs
Met een dubbel gevoel open ik op 15 november mijn post. Ik kom net terug uit Eindhoven en heb een leuk weekend achter de rug maar in mijn hoofd zitten de gebeurtenissen van vrijdag 13 november ook. Ik weet wat er in het doosje zit en na de gebeurtenissen in Parijs kan ik niet anders dan daaraan denken wanneer ik de titel van mijn nieuwe te lezen boek lees.
Van uitgeverij de Fontein ontving ik Een week in Parijs van Jojo Moyes. Een korte roman van 78 bladzijdes dat de voorgeschiedenis van Portret van een vrouw verteld. Dat ik hem nu ontvang komt goed uit aangezien ik nog moet beginnen in een Portret van een vrouw. Eerst wilde ik nog niet in dit boek beginnen maar dat zou ook betekenen dat ik de mensen die mij laten denken aan de gruwelijke gebeurtenissen in Parijs ook mij in hun macht hebben. Dat wil ik niet, ik ga lezen.
Liv en David net getrouwd en op huwelijksreis in Parijs. Edouard en Sophie net getrouwd en genietend van hun witte broodsweken in hun huis in Parijs. Twee huwelijken, twee liefdesverhalen, beiden met hun twijfels. Hebben Liv en Sophie een fout gemaakt door te trouwen?
Liefde, of we nu leven in 1913 met Sophie en Edouard of in 1998 met Liv en David, elke liefde kent zijn problemen en zelfde strubbelingen. Het is mooi te lezen dat gevoelens, emoties en reacties door de jaren heen niet veel veranderen. Deze twee verhalen komen elkaar tegen in het heden maar hoe dat moet je zelf lezen.
Nu ik Een week in Parijs heb gelezen ben ik nog benieuwder naar Portret van een vrouw. Een week in Parijs is een leuk boek om cadeau te doen of voor jezelf te kopen voor maar € 4,99 heb je het boek al.
Bij mij viel het toevallig 14/11 op de mat en ik heb het met gemengde gevoelens gelezen, vooral omdat de problemen van die vrouwen in Parijs zo banaal leken in vergelijking met wat er echt gaande was. Niet echt een goeie basis om een boek te beginnen lezen, ik weet het. Misschien nog maar eens opnieuw proberen.