Katelyn Doyle – Weer zo’n stom liefdesverhaal

Voor me ligt een boek van Katelyn Doyle met 416 pagina’s. 416 pagina’s dat is voor mij een dik boek. Meestal lees ik boeken van 280 -320 bladzijdes en dit zijn er ruim honderd meer. Een dikke pil is Weer zo’n stom liefdesverhaal en dat vind mijn rugzak ook wanneer het boek elke dag met me mee gaat. De cover is speels en de titel staat er in grote letters op. Ik heb wel weer eens zin in een verhaal van geliefden en toch weer niet geliefden of toch wel. 

Waar gaat Weer zo’n stom liefdesverhaal van Katelyn Doyle over?

Molly Marks schrijft scenario’s voor Hollywood-romcoms, en weet dat ‘romantiek’ maar nep is. Haar enige verliefdheid was op de middelbare school, op Seth – die ze aan de vooravond van hun examenfeest dumpte en al vijftien jaar niet gezien heeft.

Seth Rubinstein gelooft in ware liefde. Ondanks zijn baan als… succesvol echtscheidingsadvocaat. Al jaren zoekt hij in talloze slechte dates en kortstondige relaties naar die ware. Maar niemand kan tippen aan Molly Marks, het eerste meisje dat zijn hart brak. Tijdens een reünie zien Molly en Seth elkaar weer. Na een dronken onenightstand gaan ze een weddenschap aan: degene die het lot van vijf stellen kan voorspellen vóór de volgende reünie, krijgt gelijk over de liefde. Het vijfde duo? Dat zijn ze zelf. Molly verzekert Seth dat hij op weg is naar een gebroken hart. Seth belooft haar dat ze hopeloos verliefd op hem zal worden. Zij denkt dat hij hallucineert. Hij heeft vijf jaar de tijd om het tegendeel te bewijzen.

Wat vond ik van het debuut van Katelyn Doyle?

Voor mij was Weer zo’n stom liefdesverhaal een boek die zijn pluspunten heeft maar ook minpunten. De minpunten zaten vooral in het begin van het boek wat voor mij een nadeel was om in het verhaal te komen. Geloof me als ik zeg ga door de eerste hoofdstukken heen en daarna wil je het niet meer wegleggen. Ik kan de vinger er niet opleggen waarom ik er slecht inkwam. Was het de schrijfstijl waar ik aan moest wennen, het vele sarcasme wat doorschemerde in het verhaal of zat ik er gewoon nog niet in.

Eenmaal echt in het boek vond ik het lastig wegleggen. Katelyn Doyle schrijft met pakkende dialogen en humor maar er zitten ook serieuze kanten in. Zo laat ze Molly heel goed omschrijven hoe de Coronatijd was. Je leest het onbegrip in de pandemie tijd tussen vrienden en hun situaties. Hier een kort herkenbaar stukje wat het voor mij samenvat;

Ik wil mijn moeder zien, Ik wil ophouden met naar het nieuws te kijken terwijl ik me in een soort schemer toestand van angst en wanhoop bevind. Ik wil minder weten over virologie en het aantal besmettingen. Ik wil ophouden met bang zijn dat de mensen van wie ik houd dood kunnen gaan. Ik wil iemands aanraking voelen.

Het boek bestaat uit negen delen en wordt afwisselend verteld vanuit de perspectieven van Molly en Seth. We beginnen in november 2018 en eindigen in november 2023. Elke keer wordt er een paar maanden overgeslagen in het boek. De personages worden goed uitgediept, je leert ze echt kennen zelfs de vrienden en familieleden blijven niet oppervlakkig. Dit boek is een second change lovers boek maar ze leven niet in hetzelfde ritme waardoor er nooit een geschikt moment is. Naar het einde toe was ik zelfs geïrriteerd door Molly haar reactie. Ik baalde dat ik niet door kon lezen want het was tijd om naar mijn werk te gaan. In de pauze las ik het boek lekker uit.

Heb jij zin in een boek wat humorvol en romantiek en wat kleine steamy scenes dan is Weer zo’n stom liefdesverhaal van Katelyn Doyle wat voor jouw om te gaan lezen. Het boek is te koop bij bol.com voor € 20,99 (dit zijn affiliaitelinks – dat betekent dat als je een boek via deze link besteld, ik een percentage van de opbrengst krijg.)

Recensie exemplaar met dank aan Uitgeverij A.W. Bruna