
Kilometers maken #15
De maand met twee halve marathons vlak achter elkaar is voorbij. Ik heb het gewoon gedaan en blik er met een enorme glimlach op terug. Kilometers maken is wat ik de afgelopen maand enorm heb gedaan. Zo sloot ik vanmorgen de maand af met een 5 km loopje en toen werd het totaal 103,8 km, 12 trainingen, 12 uur en 24 minuten was ik hardlopend actief afgelopen maand. Net een halve dag.
De eerste zondag van de maand en een week voor de CPC had ik zo mijn twijfels. Zaterdag ben ik met -3 een rondje gaan hardlopen. Waar je denkt dat wordt zo zwaar heb ik er echt van genoten. Zondag wilde ik in de ochtend hardlopen en erna relaxen bij mijn ouders. Het liep anders, darmklachten en dan voel ik me niet top. Wat te doen? Ik belde mijn moeder. Mam als ik ga hardlopen wil je dan mee fietsen? Is iets langer dan een uurtje geen twee uur vandaag hoor. Natuurlijk zei mijn moeder ja. Voor de eerste keer dat mijn moeder op de fiets mee ging en daar was ik zo blij mee. Ik wilde aan één stuk hardlopen even doorzetten, niet stoppen als het niet gaat maar mentaliteit. Dit kan vaak het makkelijkst als er iemand mee gaat want dan geef je minder snel op. Mama kletste erop los en dat was heerlijk, ik antwoordde natuurlijk terug hier en daar of had zelf ook wat te vertellen.
Na 2 km kreeg ik al steken in mijn zij. maar gelukkig trok dat weer weg. We liepen langs het loetbos naar Berkenwouden, alles via de weg zodat mijn moeder bij me kon blijven. Ik was hier zo blij mee want zonder haar was ik zes keer gestopt ik zweer het je. De 10 km had ik dan wel gehaald maar met mega veel pauzes. Dat mijn moeder mee fietste was echt top want hardlopen in het uber saaie landschap wat het nu is als de sneeuw weg is en er niks groeit en bloeit dan mis ik echt een buddie.
In de week voor de CPC liep ik nog twee rondjes van 5 km gewoon rustig aan niet te veel maar de benen wel even wat laten doen. Toen was de CPC al daar. De dag ervoor was mijn lichaam zo van slag dat ik dat voelde tijdens de CPC. De halve marathon ging niet helemaal zoals ik wilde maar je hebt het nooit in de hand. Het parcours was echt leuk, op een stukje met kutsteentjes na, en dat Maaike gewoon met mij mee gelopen heeft was echt zo fijn. Mijn Halve marathon verslag van de CPC lees je hier. De dagen erna kwam er binnen wat ze gedaan heeft maar ook gezegt en dat zijn tips die ik zeker ga meenemen in mijn trainingen. De dagen na de CPC ben ik meer metaal moe dan moe van wat het met mijn lichaam gedaan heeft.
Na twee dagen rustig aan is het tijd om weer echt aan de slag te gaan na de halve marathon. Dat ik de halve marathon gelopen heb dat besef is er niet echt. Ik ben vooral heel erg moe. Gedeeltelijk ben ik teleurgesteld maar helaas heb je niet alles in de hand en kon ik weinig doen aan kramp in mijn kuiten. Ik moet het loslaten en dat is ook wat ik doe want trots ben ik zeker wel maar toch had ik het gevoel anders verwacht. Tijd om verder te gaan! Wat zal ik tijdens mijn training doen? Een rustig rondje? Het is wat later dan gepland dat ik naar buiten ga en de vraag of ik voor het donker terug ben is een twijfel antwoord. Hup schoenen aan en gaan. De eerste kilometer gaat al lekker en de tweede ga ik nog lekker door. Mijn muziek die aan gaat is Bam bam bam bam. Maaike in mijn hoofd. Sneller worden? Dan doe je Bam bam bam bam en dat was wat ik deed. Steeds wat sneller en sneller. 5 km en nog voor het donker thuis met een gemiddelde pace van 6:10 Whoopa lekker! Ik ga eens in de zo veel tijd bam bam bam bam rondjes doen.
Het weer is zo onstabiel, warm, koud, kouder, koudst. ZO ontzettend irritant want dit betekend weer koude trainingen en daar heb ik gewoon geen zin in. Toch houd de kou me niet tegen. Het sneeuwt maar het maakt me niet uit ik moet gaan, nee correctie ik wil gaan. Een rondje van 6 km met een paar versnellings stukjes erin echt toch zo lekker dat ik gegaan ben. Zondag ik het nog kouder dus wacht ik tot het zonnetje schijnt. Een snijdende kou door de wind. Ik oak een stukje zand mee langs de surfplas voor de halve van Zandvoort iets van zand ervaring te hebben. 10 km en wat heb ik het koud dit was wel even heftig weer maar opwarmen en doorgaan.
De dag voor de halve marathon nog een hele rustige 5 km en dan mag ik gaan voor 21,1 km. De Zandvoort Circuit Run was zo ontzettend zwaar maar zo ontzettend gave ervaring. Het wedstrijd verslag kan je hier lezen. Dat ik dit gedaan heb maakt me echt wel trots. Helaas heeft Zandvoort wat gevoelige plekjes nagelaten. Toch ging ik woensdag en zaterdag hardlopen. Beide keren voor een 5 km run gewoon rustig wandelen om op te warmen en dan kijken wat kan. Woensdag geen idee hoe en wat want ik werd zeik en zeiknat geregend. Soppend in mijn schoenen kwam ik thuis. Zaterdag genoot ik van een zonnetje maar toen voelde ik wel de restanten van Zandvoort in mijn been. Wat ik kan volgende week geen idee. Genieten laten we dat lekker doen.
Twee halve marathons, mijn langzaamste, mijn meest genoten halve marathon, mijn doorzet halve marathon, mijn buddie halve marathon, het waren twee hele mooie halve marathons en ik kijk er met trots op terug wat ik gedaan heb. Als ik er alleen al aan denk dan komt er een grote glimlach op mijn gezicht. Dat is waar ik het voor doe, terugkijken en nagenieten op deze mooie momenten. Daarnaast heb ik getraind in enorme kou wat ik niet verwacht had en toch gedaan heb. Het was een maand met echt kilometers maken.