Kilometers maken #16

Maandelijks blik ik terug op de kilometers die ik maak. Kilometers maken is dan normaal gesproken ook een hele goede titel. Dit keer niet. Mijn rondjes hardlopen is op één hand te tellen. Wanneer de kwart marathon niet geweest was dan had ik waarschijnlijk deze maand helemaal niet gelopen. Ik heb pauze genomen.

Op 1 april liep ik een rondje van 7 km. Tijdens de run voelde ik wel dat nog niet alles helemaal lekker zat na Zandvoort maar erna kwam het pas echt naar boven. Die middag en avond ging ik steeds slechter bewegen en op een maandag kostte lopen, traplopen, eigenlijk alles veel problemen. Ik kon snel bij de fysio komen op een dinsdag en donderdag nogmaals. Losmaken en masseren was wat hielp. Weg was het zeker niet maar veel en veel beter. In overleg ben ik gestart aan de kwart marathon. Erna ging lopen echt slecht, gewoon met zitten en liggen voelde ik mijn been al zeuren. We wisten dat dit zou gebeuren alleen dat het zo erg was had ik niet helemaal verwacht. Rotterdam was voor mij de laatste run en dat had ik in de week voor de run al besloten. Even rust nemen, even de pauze knop indrukken. Die pauze was echt nodig om mijn lichaam rust te geven. Na een paar dagen kon ik weer normaal de trap af.

Dat gaf alweer positieve hoop maar helaas ik bleef langer met pijn en ongemakkelijk lopen zitten dan verwacht. Weer naar de fysio want dit was geen normaal verloop hoe het moest wegtrekken. Mijn plan was anders. Ik wilde rust pakken met hardlopen maar wel rondjes wandelen. Wel actief zijn maar op een heel laag pitje. Dit wandelen was al een hele opgave om te doen. Een paar rondjes die ik wandelde met mijn collega in de pauze gaven mij de signalen om de fysio te contacten en samen te overleggen. Wat heb ik mis gedaan? Is het de halve marathon van Zandvoort geweest of zit ik gewoon heel erg $%@^#! in elkaar. Het rotste is dat ik daar zelf ook geen antwoord op heb, had ik dat maar dan wist ik wat ik kon doen. Voor nu weet ik nog niet wanneer ik weer kan en ga hardlopen. Voor mij moet wandelen eerst weer goed voelen voor ik verder kan gaan. Hopelijk is dit snel want er zijn zo veel mooie routes die ik kan lopen als het lente is.

Ik mis het naar buiten gaan na het werk, als de zon schijnt op een zondagochtend en zelfs wanneer het regent had ik best even een rondje willen maken. Gelukkig ben ik verstandig en luister ik naar mijn lichaam. Het moet langer mee en functioneren zonder een raar loopje. Tijdens mijn werk en andere privé activiteiten moet ik gewoon lekker mee kunnen doen en dat lukt niet goed nu en dat vind ik wel belangrijk. Van periodes die minder gaan leer je ook. Zo ben ik gaan nadenken wat wil ik, wat vind ik belangrijk en wat wil ik allemaal doen. Ik lees veel verhalen van andere hardlopers, helaas zijn niet al die verhalen vrolijk. Ze zijn niet altijd tevreden met wat ze gepresteerd hebben, de tijd niet gelopen zoals ze wilde, de afstand niet gehaald maar wat ze niet zien is het allerbelangrijkste ze hebben het geprobeerd. Ze vergeten te vaak dat de weg ernaartoe ook een hele prestatie is. Stop wanneer je niet meer kan wees verstandig, denk niet dat het voor een ander moet, doe het altijd voor jezelf.

Dus wat wil ik? Ja ik wil een keer een marathon lopen en wel die van Rotterdam maar het jaartal dat blijft nog leeg. Waarom het jaartal leeg blijft? De grootste reden is omdat ik er verantwoord mee om wil gaan. Ik vind het trainen voor een marathon niet iets wat je moet onderschatten. Het is een heel traject waar je keuzes moet maken. Voor mezelf wil ik eerst wat sneller worden en sowieso een heel stuk sterker aan de start staan. Nu ben ik daar niet aan toe misschien over een half jaar wel en misschien pas over een jaar en misschien wel helemaal nooit. Één ding weet ik voor mezelf en dat is dat ik geprobeerd heb er te komen lukt het niet dan sta ik gewoon elk jaar aan de start van de kwart marathon. Weet je dat daar voor mij daar ook nog veel te winnen valt. Genieten tijdens een rondje Rotterdam is dat maar tijdens het genieten steeds sneller worden elk jaar weer dat is toch mooi.

Ik wil hardlopen en gelukkig zijn, rondlopen met een glimlach op mijn gezicht, een voldaan gevoel en al zal dit niet elke keer zijn maar dit hoort wel te overheersen. Ik wil een Happy Runner zijn die geniet van wat ze doet. Als dit betekent 5 km rondjes, 10 km of halve marathons welke afstand het ook is dan ben ik heel gelukkig. Het belangrijkste is kunnen doen wat me gelukkig maakt en dan maakt tijd en afstand niet uit.

Voor nu nog even pauze maar dat ik weer ga hardlopen dat weet ik wel zeker. Wanneer de eerste meters weer gemaakt worden zal ik dit zeker melden.