Kilometers maken #19
Mijn vorige maandoverzicht sloot ik af met de volgende zin; Hopelijk blijven verdere bacteries me bespaart en kan ik het trainen gewoon weer oppakken. Lekker wandelen, hardlopen en naar de sportschool. Genieten van het weer en actief zijn dat is een fijne combinatie. Nou dat werden me een paar weekjes maar wel met rondjes hoelahoopen en fijne trainingen in de sportschool.
Ik was ervan overtuigd dat dit ging lukken. Ik was sinds mijn verjaardag weer lekker bezig. Elke dag was ik actief, hardlopen, wandelen, hoelahoopen, touwtje springen, traplopen, sportschool en fietsen. Het weer was die week al warm maar door de wind was het lekker, op mijn verjaardag trainde ik in de sportschool en vrijdag had ik zin in een buitentraining. Na even bankhangen zat de motivatie er nog zo goed in dat ik gewoon de bank verliet en met mijn spulletjes naar buiten stapte. Springtouw, hoelahoop, horloge, muziekje en op naar het plaatsje voor de kerk ging ik mijn training doen. Ik leer al steeds meer om me niks aan te trekken van de mensen die naar me kijken wanneer ik train. Ik doe wat hun niet. Het was zweten maar ik kwam zo voldaan en gelukkig thuis. 20 minuten hoelahoepen, 10 minuten touwtjespringen en 20x traplopen. De trap die ik gebruik is onze eigen buitentrap echt wel handig. Het was een pittige training die ik voor mezelf maakte maar wel een leuke uitdaging.
Zaterdagochtend sta ik vroeg op voor een stevige wandeling van 4 km en met een stevige wandeling is dat voor mij een pas van 9:51 per kilometer nou dat is lekker doorstappen. Ik weet dan al dat ik zondag voor een stukje hardlopen ga. Dus zondagochtend ging ik dat rondje ook maken, lekker vroeg eropuit zodat we erna nog tijd genoeg samen hebben. Het is nog niet ver wat ik hardloop maar Je hoeft niet ver en lang om gelukkig te zijn het gevoel van het kunnen is zo veel belangrijker. Een besef wat ik me steeds meer besef.Dit is ook iets wat ik voor mezelf herhaal het is belangrijk om te onthouden. Je kan grote dromen hebben maar als je niet gelukkig bent met de weg die je aflegt moet je soms een zijweg nemen om weer gelukkig te zijn.
Ik hoef geen halve marathon te hardlopen om gelukkig te worden, ik moet al gelukkig zijn voor ik hem loop en gelukkiger worden wanneer ik de afstand weer haal. Elk stukje wat hardlopend lukt is weer een mooi stukje terug. Deze zondag tijdens dit rondje merk ik dat ik in een lekkere flow zit, in mijn hoofd plan ik de week alvast. Rustige trainingen maar allemaal met de gedachte om mezelf weer fit te voelen en gelukkig te zijn in mijn trainingen.
Maandag trainen met Rianne in de sportschool, dinsdag wandelen, woensdag sportschool, donderdag wandelen, vrijdag sportschool, zaterdag wandelen, zondag hardlopen. De sportschool trainingen en de wandelingen waren allemaal een beetje wat ik de afgelopen maanden heb gedaan. Lekker fietsen, core oefeningen, oefeningen voor mijn benen en roeien is dan iets wat nieuw is in mijn routine. Het wandelen gaat van 30 minuten tot 50 minuten dat wisselt door het weer en de planning van de dag. Elke dag even actief zijn het voelt zo goed. Het lijkt wel of ik daardoor meer energie heb en dat is gewoon een fijn gevoel.
Helaas hield dit fijne gevoel en de trainingen op. Vrijdag voel ik het al steeds meer doorkomen. Terwijl ik aan het werk ben voel ik me minder fit worden, ik ga naar de sportschool maar het voelt niet als twee dagen eerder. Het wordt een paar uur later weer duidelijk, ik ben weer strontverkouden, hoofdpijn, hoesten, slappe beentjes echt alles. Zaterdag ga ik naar een lezing en erna rij ik direct naar huis, val neer op de bank en heb geen idee meer wat ik heb gedaan en hoe ik er gekomen ben. Wat heb ik me beroerd gevoelt. Echt klote, ik doe gewoon niks op deze momenten zelfs lezen is dan al te veel en te moeilijk. De planning loslaten en eraan over geven.
Zondag wil ik niet heel de tijd hangend op de bank doorbrengen, het is prachtig weer dus wandel ik wat af door de hoofdstraat. Heen en weer, heen en weer. Wat ik doe? Zweten en bewegen om iets te doen en zoveel mogelijk squirtles te vangen. Ja ik speel weer pokemon. Ideaal als je veel wandelt. Ik kan enorm genieten van de natuur dat zeker maar soms moet ik gewoon even afleiding hebben en dan niet van social media maar zo’n game is dan ideaal en ik ben niet de enige was wel te merken zondag. Ik vind het een leuke game en hoop mijn pokedex vol te gaan krijgen. Na een paar kilometer komt er een ei uit, heb ik een candy verdient en ga zo maar door. Beloningen met wandelen, hoe leuk kan je het krijgen.
Werd ik beter van het zweten en bewegen? Nee zeker niet maar het voelde goed iets gedaan te hebben. Het werken was in die week het enige wat ik deed. Thuis deed ik niks anders dan eten en slapen. Het sloopt me en ik mis die lekkere flow die ik had, ik voel hem wel in mijn lichaam zitten maar de energie is er niet. Dat ik het gevoel nog voel is fijn maar ik nam mijn rust even goed zorgen voor het lichaam, gelukkig zorgde mijn vriend ook erg goed voor me.
Weekend en dat betekende kijken wat er weer ging lukken. Zaterdag voelde ik me gelukkig goed genoeg om een rondje te gaan hardlopen, lekker bewegen. Rustig aan maar het was een activiteit en dat was echt wel lekker, in de middag sprong ik nog op de fiets naar mijn ouders. De zondag heb ik wandelend doorgebracht door Rotterdam, Schiedam en Krimpen aan de lek en dat leverde 1677 stappen op. Deze dag telt mee als een actieve dag door het wandelen.
Na deze twee dagen wist ik dat de activiteit weer opgepakt kon worden. Dus waar ik mee begonnen was na mijn verjaardag ging ik weer oppakken. Elke dag wil ik actief zijn. Het maakt niet uit wat ik doe op een dag als er maar een activiteit inzit, dit kan wandelen, fietsen, hardlopen, traplopen, hoelahoopen, springtouwen, core workout, sportschool of iets heel anders zijn maar het gaat om bewegen. Van bewegen wordt ik gelukkig, ik voel me fijner in mijn vel, ben actiever in mijn bezigheden en het voelt gewoon goed.
Ik plande mijn week weer in en alle trainingen kon ik afvinken. Maandag sportschool, dinsdag hoelahoopen, springtouwen en traplopen, woensdag wandelen donderdag sportschool, vrijdag een ochtendwandeling, zaterdag 5 km tempo wandelen in 48 minuten, hoelahoopen, springtouwen, traplopen en zondag hardlopen en wandelen. Elke dag was ik lekker actief, de temperatuur was nog perfect wel ging ik in het weekend vroeg op want het was al vroeg zweten.
De training van zaterdag was gewoon 80 minuten! Na 48 minuten wandelen ga ik aan de slag op het pleintje. 20 minuten hoelahoopen, 10 minuten links 10 minuten rechts. 5 minuten touwtje springen en dat is echt zweten en killing voor de kuiten. Als afsluiter 5 minuten traplopen en dan ben ik echt rood aangelopen maar wat was het lekker! In mijn hoofd ga ik al nadenken over de volgende dag wat ga ik doen? Ik heb een beetje moeite met mijn hardlooptrainingen. Opeens weet ik het. Ik stof mijn ipod af. Wat er op mijn ipod staat? Start to run met Evy. Dus zondagochtend ben ik weer vroeg uit mijn bed, appeltje erin, flesje water, omkleden en naar buiten. Ipod mee en les 1 van start to run met Evy aan. Ik trainde de laatste weken met mijn eigen schema heel fijn maar ik had geen zin om op te letten wat ik moest doen, te letten op een trilling van mijn horloge of een afstand. Wat ik wel wilde? Genieten van het hardlopen en mijn omgeving. Dat lukte niet echt op deze manier dus pakte ik Evy erbij. Gewoon iemand die me verteld wat ik moet doen en wanneer.
Ik liep een kilometer warm voor ik Evy aanzette en toen mocht ik beginnen. Eenmaal klaar kon ik maar één ding concluderen; ik had genoten. Genoten van mijn omgeving, het weer en mijn training. Dit is wat ik wil. Het waren hardloopminuutjes eerst 1 minuut gevolgd door een aantal keer 2 minuten en afsluitend met 1 minuut. Hoeveel keer ik 2 minuten heb moeten hardlopen echt geen idee en dat is goed want dat betekend dat het lekker was en ik niet geteld heb hoe lang het duurde en hoe vaak ik nog moest.
Die middag schreef ik mijn trainingen in mijn agenda. Alleen wat er gebeurde zorgde ervoor dat bijna alle trainingen weer uit mijn agenda verdwenen. De temperatuur liep enorm snel op. Bij ons thuis was het als gauw 30+ graden in de woonkamer, dus na de training is het niet fijn afkoelen maar door stomen, niet lekker. Wat ik wel deed was mijn trainingen in de sportschool. Toch deed ik deze trainingen een stuk langzamer. Eerst dacht ik nog in de ochtend te gaan trainen maar door het slaapgebrek door de warmte was dit ook geen fijn begin om te doen. De trainingen in de sportschool hebben we rustig en heel bewust gedaan. Tandjes rustiger en luisteren naar ons lichaam.
Ik vind het jammer dat ik mijn activiteit niet heb door kunnen zetten maar verantwoord dat ik het aangepast. Mijn lichaam moet nog langer mee dan alleen deze week. Dit weekend ga ik wel weer wat proberen te doen maar dat kan dan ook vroeg en ik hoef erna niet naar mijn werk.
Eigenlijk toch nog best actief deze weken en dat doet me goed
