dubbele

Kilometers maken #26 – De dubbele cijfers

Februari zit erop en dat betekend nog maar een paar weken tot de kwart marathon van Rotterdam. Waar sta ik nu? Ben ik er klaar voor om weer een wedstrijd te lopen. Heb ik gedaan wat er op de planning stond of heb ik niet echt een planning of schema. Allemaal vragen die ook zeker door mijn hoofd gaan, tijdens of na het trainen.

Ik vraag me in aanloop naar Rotterdam de kwart marathon best veel dingen af. Hoe zou het weer zijn in zo’n enorm startvak te staan. Het is dan precies een jaar geleden dat ik daar stond en erna bijna niet meer kon lopen. Het is ook een jaar geleden dat ik aan een hardloopevenement mee deed naast de Harbour run.

Kan ik aan één stuk 10,55 km hardlopen met de trainingen die ik nu doe. Een echt schema heb ik niet. Ik doe waar ik zin in heb en breid elke maand mijn kilometers uit. Het is geen marathon, daar ben ik me heel bewust van maar voor mij wel weer de echte grote stap terug. Eigenlijk weet ik dat het goed zit want stiekem droom ik al van meer en zeker na een whatsapp gesprek met Nicole van de week. (Wanneer ze dit leest weet ze wat ik bedoel of wil ze even bevestiging hebben wat ik precies bedoel en gaat mijn telefoon af)

Ben ik er klaar voor een wedstrijd te lopen

Laten we beginnen met de woorden wedstrijd lopen. Ik denk dat ik in het afgelopen jaar het anders ben gaan zien. Het is geen wedstrijd, het is een evenement. Een evenement waar veel hardlopers aan mee doen. Voor de kopgroep is het een wedstrijd, ze doen echt mee voor de hoogste plek. Voor mij is dat niet het doel. Ik wil mee doen aan grote en kleine evenementen omdat het gezellig is en leuk. Het is fijn om af en toe te kunnen testen waar je staat want tijdens zo’n loop ben je toch anders bezig dan tijdens een training.

Dus ben ik er klaar voor? Ja zeker. Zal ik een snellere tijd lopen dan de voorgaande jaren? Dat denk ik niet. Ik train nu heel anders, veel rustiger en momenteel dus heel erg zonder tijdsdruk voor mezelf. Ik vind het belangrijker dat de afstand haalbaar is en ik ervan geniet. Hardlopend een afstand volbrengen en ervan genieten is belangrijker dan kapot gaan en niet meer kunnen hardlopen voor een periode. Ik wil kunnen vertellen wat ik gezien heb en wat ik ervaren heb. Dus voor mij worden het evenementen.

De sportschool en mijn core

In de sportschool gaat het echt goed met trainen. Ik merk dat er verschil zit in mijn lichaam nu en een paar maanden geleden. Van buiten misschien wat minder zichtbaar maar van binnen zeker merkbaar. De gewichten kunnen omhoog want er is geen spierpijn meer als ik een aantal apparaten op 16 kilo zet dus de volgende stap nemen we nu tot dit te makkelijk gaat. Sommige dagen zat ik er totaal niet lekker in. Het was te druk in de sportschool of in mijn hoofd en dan werkt het niet lekker samen. Toch deed ik dan een deel van mijn workout om te kijken of ik er toch in kon komen. Ik train in de sportschool vooral mijn core omdat mijn benen buiten mogen werken. Toch doe ik hier en daar wat voor mijn benen maar dat zijn dan vooral stabiliteitsoefeningen.

De Bodyhoop

Één tot twee keer in de week pak ik mijn Bodyhoop en sta ik 20 minuten midden in de woonkamer rondjes te draaien. Ik maak het mezelf moeilijker door te squaten of mijn armen in de lucht te houden. De Bodyhoop zorgt ook voor een stukje concentratie en in het moment zijn. Wanneer mijn focus er niet bij is dan valt de Bodyhoop zo op de grond en kan ik hem continu oprapen. Een hele andere workout wordt het dan. Ik ga nog op zoek naar wat meer variatie in mijn rondjes draaien.

De dubbele cijfers met hardlopen

In januari liep ik 2x 8 km afstanden. Dan zou je denken dat het nu tijd is voor de 9 km maar wanneer je in een prachtig gebied bent met een hardloopmaatje dan moet je er ook ultiem van genieten natuurlijk en dat resulteerde in een rondje van 10 km over de Sallandse Heuvelrug. Voor dat dit gebeurde waren er zeker andere trainingen. Elke week waren er trainingen, meestal op de vrijdag en de zondag. Heerlijk vind ik dit nieuwe ritme. Een extra run op een andere doordeweekse dag is me nog niet gelukt maar als ik het weer zo zie kan dat binnenkort best wel eens gebeuren maar nu nog niet.

Op vrijdag liep ik mijn 5 km rondjes, soms een snelle run en dan weer een interval. De lekkerste was toen het eindelijk nog licht was toen ik thuis kwam. Hierdoor kon ik mooi mijn fijnste rondje lopen en genieten van de zonsondergang. Op de eerste twee zondagen liep ik 5 km rondjes. Gewoon lekkere relaxte rondjes. De 10 km liep ik op de derde zondag. Ik wist dat Nicole dit plan had met mij. Gewoon kijken hoe het ging en of we er konden komen. Wie liepen op de Sallandse heuvelrug een prachtige route, zwaar omdat het voor mij zo’n andere ondergrond is maar zo mooi. Hierover volgt nog een aparte blog want het was een bijzondere run. Het was heerlijk om de dubbele cijfers weer te zien op mijn horloge en samen te hardlopen. Afgelopen weekend liep ik 5 en 7 kilometer beide in de ochtend. Op zondag al om 7.51 buiten net de zonsopkomst gemist maar zo genoten van de stilte tijdens dit mooie rondje waar ik eens een hele andere route nam.

Ondanks een aantal dingetjes ben ik heel tevreden over deze maand. Ik vind het soms lastig om alleen de langere afstanden te lopen, ben nog te veel afgeleid door alles en nog wat maar geniet er wel weer van en kijk wel uit naar de langere routes. De hooikoorts brengt helaas het nodige gesnuf en gesnuit mee wat me soms niet in mijn ritme brengt en dat maakt het lastig. Maar een aangepast rondje van 5 km lukt dan altijd wel. Ik wandel tussendoor en dat is helemaal niet erg, het gaat erom dat ik actief bezig ben en dat ben ik zeker geweest.