mr19

Kwart marathon Rotterdam 2019

Wat heb ik uitgekeken naar het weekend van 6 & 7 april, MR19. Dit weekend stond al een jaar geblocked in mijn agenda, Rianne haar agenda en die van Nicole. Het is ons weekend waar we gezellig samen zijn en leven naar het hardlooprondje in Rotterdam. Na twee jaar zonder Nicole de kwart te hebben gelopen omdat ze de marathon liep stonden we nu weer samen aan de start om samen te finishen.

Ons weekend begon dit keer bij mij thuis. Nicole maakte na al die jaren nu pas kennis met mijn vriend, Donder en Mevrouw Mieps. Niet lang bleven we daar want we hadden dingen te doen. Op naar Rotterdam. We gingen eerst even kijken bij de AD city run van 4,2 km. De zoon van mijn werkgever en een aantal bekenden liepen mee. Leuk om ze even aan te moedigen. Terwijl we daar kijken proeven we al goed de sfeer. Heerlijk is dat.

We gaan richting de Sport expo. Even naar onszelf kijken op de banner buiten voor we naar binnen gaan. Altijd leuk om het startnummer op te halen. De gezelligheid met alle lopers, bekenden tegenkomen en even rondkijken bij het diverse aanbod. Helaas wordt het wel elk jaar minder op de sportexpo. Na de expo rijden we richting Rianne, waar we lekker macaroni eten, kletsen, muziek luisteren, nagels lakken en uiteindelijk gaan slapen. Een onrustige nacht maar toch uitgerust sta ik om zes uur naast mijn bed. Ontbijten, douchen, drinken, aankleden, tas inpakken en om kwart over acht vertrekken we naar Rotterdam.

Op Capelsebrug is het al lekker druk, allemaal hardlopers en hun supporters. Wanneer we aankomen op Oostplein en richting de dixies lopen kunnen we er niet meer omheen wat we gaan doen. Vandaag is de dag dat ik weer mee doe aan een hardloopevenement. Na een jaar niet meer in een startvak te hebben gestaan, sta ik er bijna weer. Nu kan ik zien of hard werken aan een sterker lichaam en luisteren naar mijn lichaam geholpen heeft. Even plassen, Nicole en ik delen nog een banaan en wat water en dan nemen we afscheid van Rianne en gaan we het startvak in.

Daar staan we weer samen. Twee grote glimlachen, we genieten van de muziek, de mensen en de gezonde zenuwen. Wat we gaan doen vandaag is genieten. Welk tempo we gaan lopen? Daar hebben we wel iets van gezegd maar eigenlijk hebben we het daar niet meer over gehad. We kennen elkaar goed genoeg, vaak even een blik opzij en we weten wat we gaan doen. Geen commentaar betekend lekker doorgenieten en knallen. We gaan van start en ik zit gelijk in een flow. Zwaai zwaai naar Ri. De eerste kilometer vind ik altijd zo’n mooi zicht. De Boezemweg loopt naar beneden en dan heb je een prachtig uitzicht op de hele massa voor je. Een magisch uitzicht vind ik het. Een hele brede massa mensen die over de weg gaan waar we normaal niet overheen kunnen hardlopen dat is zo mooi. Langs de weg staat de muziek wagen en veel mensen, zo vroeg al veel gezelligheid.

We gaan richting het Kralingse bos, één van mijn favoriete plekken in Rotterdam maar niet helemaal tijdens de kwart marathon. Waarom niet? We lopen over het rotste pad van het bos met zijn stomme keitjes en niet vlakke weg. 2.5 km lang over deze stront vervelende weg. Gelukkig ben ik erop voorbereid en weet ik hoe lang het duurt. Ik kijk lekker om me heen en niet naar beneden. Mindset is echt alles op zo’n moment en die ging zo goed. Ik keek lekker naar de bomen, haalde hier en daar iemand in en wist dat de hertjes bijna zouden komen. Na die hertjes krijg je het mooie uitzicht op de stad en daar wilde ik heen. Juich momentje halverwege het bos want geen hooikoorts aanval. Ideaal en dat geeft wel een boost hoor. Natuurlijk snuf ik me rot maar niks ergs, gewoon wat ik gewend ben. Nicole vraagt wel even wanneer we op het fietspad gaan…. oja dit weet ze nog niet. Met de marathon ga je over de weg en toen we samen liepen gingen we nog over het fietspad.

Het tempo wat we lopen is echt lekker. Ik weet dat Rotterdam de eerste 5 km altijd de makkelijkste zijn. Je gaat dan namelijk naar beneden en mee in de flow. Wat je naar beneden gaat moet je ook omhoog en dat merk je niet zo erg zelf terug maar je benen merken het wel. Het gaat heel langzaam omhoog je ziet het niet maar het gebeurt wel. De eerste 5 km liepen we in 32:38. Iets wat ik weet dat ik kan. Kan ik het de volgende 5 km ook volhouden? Alles voelt goed, ik heb het naar mijn zin en maak alles mee. Genieten staat voorop en dat doe ik zeker met Nicole aan mijn zijde. Hier en daar gaat ze voor om een pad voor ons te maken door de mensen heen.

Het bos is ondanks de rot keitjes wel heel mooi, het hoort erbij. Als ik dan langs de Kralingse plas loop moet ik oppassen dat ik niet gewoon even stil ga staan en genieten van het uitzicht. Ik hobbel lekker door en kijk richting de stad. We komen langs het 5 km punt, een grote drumband maakt echt een heerlijk deuntje, een feestje maken ze ervan. We draaien de Kralingsplaslaan op. Hier wordt het drukker en drukker met mensen langs de kant. De half crazy runners met hun bord voor meer Power staan er weer. Weer iets verder dus ik dacht ze niet tegen te komen maar ja hoor ze stonden er weer. Zulke kleine dingen maar dat geeft toch lekkere energie.

Er komt nog een rotstukje met klinkers hier zet ik even een ander nummer aan mijn benen hebben moeite met deze weg. Ik weet dat dus even een rustig nummer nodig heb om het gas eraf te halen en de rust te vinden. We slingeren richting Oostplein het punt waar Rianne weer zal staan. Het punt waar het voor mijn gevoel ook flink wat drukker is. Een duimpje omhoog naar Rianne en focus. Het is nog maar een klein stukje maar dit kleine stukje is nog wel 1,5 km. Voor mijn gevoel een kort stukje. Met de auto is het één keer gas maar met mijn benen is het een stukje langer. Focus op het beeld wat op de kruising van Blaak en Coolsingel staat. Daar is het nog een klein stukje.

Dit jaar is dat het mooiste stukje. We draaien de Coolsingel op. De Coolsingel die eigenlijk dit jaar niet in het parcours zou zitten vanwege renovatie. Maar Rotterdam marathon is geen Rotterdam marathon als je niet finisht op de Coolsingel. Wanneer we de Coolsingel opdraaien krijg ik kippenvel op mijn armen. Een goede kippenvel, een kippenvel van we zijn er, we hebben het gedaan, het is gelukt, het gas mag erop. Het gas gaat erop en we gaan knallend hand in hand over de finish.

1:08:40 op de kwart marathon. Dit betekend een PR op dit parcours, 16 seconden sneller dan vorig jaar. Terwijl ik zo genoten heb tegelijkertijd mijn tijd aangescherpt dat is echt heel erg mooi. Totaal niet verwacht dat het erin zat. Met een wedstrijd kan je goed testen wat er wel in zit dan bij een gewone training en daar was het dus vandaag tijd voor. Ik kan niet omschrijven hoe dit gevoeld heeft. Het idee dat er hierboven enorm veel ontbreekt is er zeker. Maar bekijk de foto’s het zegt heel veel. Niet heel de weg zat er een glimlach op mijn gezicht dat weet ik zeker. Mijn focus hoofd glimlacht niet maar van binnen heb ik heel de weg met een glimlach gelopen. Volgend jaar sta ik er weer om te genieten en wie weet zit er dan weer een PR in. Ik ga in iedergeval trainen naar een snellere tijd, gewoon omdat dit zo lekker aanvoelde om te doen.

Heb jij meegedaan?
Hoe ging het?