Laura Coleman – Mijn poemajaren
Alles afwegend is mijn situatie zorgelijk. De apen zijn geweldig maar… het stinkt vreselijk. Als een natshirt dat tussen de vis heeft liggen rotten bij een temperatuur van 40 graden. Met deze zin werd ik echt helemaal Mijn poemajaren van Laura Coleman ingetrokken. Het is zo beeldend en vlot geschreven dat ik geen één keer het saai vind terwijl ik aan het lezen ben.
Laura is begin twintig als ze haar doelloze leven achterlaat om te gaan backpacken in Bolivia. Ze hoopt na drie maanden vol inspiratie huiswaarts te kunnen keren, maar de reis blijkt een desillusie. Op het moment dat ze haar vlucht naar huis wil boeken, valt haar oog op een verbleekte folder van een dierenopvang in de jungle. In een laatste poging toch nog iets van haar reis te maken, verandert ze haar plan. Ze komt terecht in een armetierig opvangcentrum, waar ze de zorg krijgt over een schitterende maar getraumatiseerde poema, Wayra. Onervaren en doodsbenauwd begint ze aan dit avontuur. Het centrum wordt haar nieuwe thuis en in Wayra vindt ze een vriend voor het leven. Door haar leert Laura over liefde en vertrouwen.
Door Uitgeverij Ambo Anthos werd ik benaderd of ik interesse had in het lezen van Mijn peomajaren van Laura Coleman. Ik volg Jane Goodall op instagram en bovenaan dit boek staat ‘Je gaat sowieso van dit boek houden.’ Jane Goodall. Hierdoor was ik wel getriggerd. De tekst die je hierboven kan lezen die trok me ook wel en de cover gaf me hele fijne vibes het ontwerp van de cover vind ik echt heel mooi. Mijn poemajaren zou ik in de winkel oppakken en beter bekijken en dan misschien de achterkant nog lezen of direct op de cover het boek meenemen.
Drie delen en geen hoofdstukken is even wennen
Mijn poemajaren bestaat uit drie delen. Alle drie de delen hebben geen hoofdstukken. Elk deel is een hoofdstuk. Voor mij was dit wel even wennen want ik vind het heerlijk om nog even een hoofdstuk te lezen en nu was het best lastig om te bepalen wanneer ik stopte met lezen. Ik probeerde goed in te schatten of het een einde van een dag was waar ik was zodat het toch een soort van hoofdstuk was. Hoe verder ik in het boek zat hoe minder ik dit had want ik begon steeds meer door en door te lezen. Het verhaal kreeg me echt te pakken.
Vanaf de bosbranden liet het verhaal me echt niet meer los ik vond het gewoon spannend en de bladzijdes vlogen door mijn handen. Eigenlijk gebeurt er niet veel in Mijn poemajaren van Laura Coleman en toch weer heel veel. Thema’s als ontbossing, stroperij en dierenhandel komen voorbij. Het omgaan met dieren die een trauma hebben, hoe Laura hiermee omgaat, hoe ze zelf veranderd in de jaren.
Een boek wat je oppakt voor de cover en niet teleursteld
Ik ben enthousiast verrast door dit boek. Het is echt een boek dat als ik het op de cover gepakt zou hebben ik totaal geen spijt zou hebben. Het is vol vaart geschreven en voor mij zit er geen doodpunt in het boek. Wanneer ik me afvraag wat is er in een bepaalde periode gebeurt dan komt dit een paar bladzijdes verder aan de beurt om te vertellen. Leuke toevoeging zijn de foto’s en tekeningen die in het boek zijn toegevoegd zo krijgen alle dieren en het gebied een beter beeld dan ik in mijn hoofd gevormd heb.
Ben jij benieuwd hoe het is om te zorgen voor dieren in de jungle, hoe de wereld is in een land als Bolivia dan moet je Mijn poemajaren lezen van Laura Coleman. Mijn poemajaren is voor € 22,99 te koop bij bol.com (dit zijn affiliaitelinks – dat betekent dat als je een boek via deze link besteld, ik een percentage van de opbrengst krijg.)
Recensie exemplaar met dank aan Uitgeverij Ambo Anthos
Klinkt interessant, ik ga deze op mijn steeds langer wordende lijst zetten!