Leontien Ladies run 2015
Het weekend van 19 en 20 september is in Rotterdam het Leontien weekend met de Ladies run en Ride. Voor beide dagen sta ik ingeschreven en ga ik 10 km hardlopen en 35 km fietsen.
Door de kilometers die ik maak de afgelopen weken ben ik goed voorbereid op de afstand van 10 km. Helaas kwam op woensdag voor de run het gevoel van verkoudheid opzetten terwijl ik aan het werk was. Ik had helaas gelijk. Elk uur werd het erger; niezen, snuiten, hoesten, hoofdpijn, lamlendig alles kwam. Mijn lichaam voelde dat ik na enorme drukke weken eindelijk eens een weekend had van vijf dagen en gaf me dit. Donderdag werkte ik nog en vrijdag begon mijn weekend op de bank met stomen, rusten, slapen en aspirines. Rusten in plaats van naar de dierentuin. Ik baalde flink maar je kan er zo weinig aan doen.
Zaterdag voelde ik me gelukkig iets beter, even checken met de thermomter. Geen verhoging gelukkig. Fruit eten, douchen, stomen en op naar Rotterdam. Ik hoefde gelukkig zelf niet te rijden dat deed mijn man die bracht me zodat ik nog zoveel mogelijk kon ontspannen. Ik verkende het terrein en haalde mijn startnummer. Terwijl ik rond liep kreeg ik een kleine roze boeddha en voor geluk stopte ik hem in mijn tasje. Ik liep nog wat rond en toen zag Netty mij staan. Toch niet helemaal alleen vandaag en dat is toch weer leuk.
Met 110 dames stonden we aan de start van de 10 km prestatieloop met Leontien van Moorsel aan kop. Daar gaan we. #@$%%^& shit mijn horloge vergeten aan te zetten. Dan maar niet op eindtijd maar wel registreren dat vind ik fijn. Op 5 lopers na wordt ik de eerste kilometers flink ingehaald. We maken een lus van 3 km voor we aan het rondje om de zevenhuizerplas beginnen. Het rondje om de zevenhuizerplas is zo mooi. Waarom ga ik daar nooit heen om te hardlopen?
Elke kilometer die we lopen telt Leontien door middel van een spandoek met motiverende tekst af. Het hardlopen is zwaar, het spandoek met de tekst let op je ademhaling maakt me aan het lachen: ademhalen? wat is dat? Ik krijg bijna geen lucht binnen door de verstopte neus.
Terwijl wij aan het lopen zijn is ook de 6.5 km gestart en ik haal gewoon al mensen in van die afstand. We lopen om de plas heen en het uitzicht is genieten. Geen regen, wel bewolking maar ook wat zon tussendoor. Ik loop op een rustig tempoen hou het vol. Ik loop mijn eigen race. Finishen binnen de 1:30 is het belangrijkste en niet wandelen. Het laatste stuk is best recht en ik ga mensen voor me zien. Ik krijg iets energie omdat ik er bijna ben. Ik haal ze in, de dames die mij in de eerste kilometers voorbij gingen haal ik nu weer in. Natuurlijk niet allemaal maar wel een paar. Bruggetje over een stukje boulevard en daar de bocht naar de finish. Nog een aantal mensen voorbij want ik wil alleen finishen. Door de speaker onthaalt en een fantastisch foto. I did it again!
Met een super medaille om mijn nek haal ik mijn goodybag en meld aan mijn man dat ik klaar ben om opgehaald te worden. De hoestbuien barsten los maar ik heb het gedaan en genoten ondanks dat het zwaar was. Voordeel mentaal wordt ik hiervan sterker en weet ik wat ik kan.
Wanneer de tijd online komt vind ik dit heel tof wat ik zie 100e met een tijd van 1:10:10 alleen maar eentjes en nullen.
