Mei en de dag waar ik naar uit keek
Mei, de maand waar ik naar uit keek. Laat ik specifieker zijn naar de dag waar ik naar uit keek. Zondag 25 mei daar keek ik naar uit. Deze dag kreeg een paar dagen later een hele andere lading.
Teennagel verwijderen
Op 30 april werd mijn teennagel verwijderd. Niet een dag waar ik naar uit keek en niet vanwege een ingroeiing maar vanwege een gebroken nagel onderhuids. Ik had wat zwaars laten vallen een paar maanden eerder. Helaas bleek dit meer schade aangericht te hebben dan ik toen wist. De dagen na de ingreep werd ik elke dag opgehaald en thuisgebracht door mijn collega. Lopen was ongemakkelijk maar ik merkte al direct verschil in mijn teen. Het gevoel van geen nagel hebben is heel raar. Herstellen dat duurt nog wel even. Wandelen ben ik weer langzaam aan het opbouwen. Er zijn dan nog lichte steken en doe ik te veel flinke steken. Rustig opbouwen mijn lichaam aanvoelen. Met alles aanvoelen had ik niet de behoefte aan nog meer mankementen maar op de valreep van de maand blijf ik hangen achter een slipper en ik liep door. Een flink blauwe teen is tot nu toe het gevolg.
Gelukkig had ik weinig zin om te wandelen en naar buiten te gaan. De hooikoorts piekt dit jaar enorm. We zijn zelfs naar huis gegaan toen we lekker op pad waren omdat ik me enorm beroerd voelde. Zweetaanvallen, misselijk, jeuk, hoofdpijn, niezen, hoesten, geen energie. Nieuwe medicijnen maar geen resultaat dus nu mag ik spelen met de medicijnen. Op gevoel innemen, natuurlijk met een max. Het beïnvloed je dag enorm maar mensen zien het niet en dat is lastig. Al moet je hier niks van aantrekken het gebeurt ongemerkt toch.
De dag waar ik naar uit keek
Aan het einde van de maand was ik een weekje vrij. Even niet werken, niet vast aan tijden, geen planning op één dag na zondag 25 mei. Vorig jaar kreeg ik van mijn ouders voor mijn verjaardag kaartjes van Suzan en Freek. Zondag was dat concert. Half 2 ging de zaal open even balen dat ik het eerste nummer van Hannah Mae miste. Het voorprogramma startte om 2 uur maar als je echt moet plassen en er een hele rij staat haal je het voorprogramma net niet. Jammer maar de rest wel gezien gelukkig.
>De show van Suzan en Freek. Ja geweldig, de teksten, de muziek, de show het is echt heel mooi om mee te maken. Vanaf het begin genoten en alles zo in me opgenomen en dan nog aan het einde ….. is het nu al voorbij. Je hebt gewoon te weinig tijd om er echt van te genieten en alles mee te maken. De nummers die er gespeeld werden waren echt leuk. Gastoptredens van Claude, Snelle en Tabitha. Nummers die ik enorm graag luister en dat is genieten.
Twee dagen later. Het nieuws dat Freek ongeneeslijk ziek is en Suzan zwanger. Alles is afgelast. Wij hebben hun laatste show meegemaakt. Waar ik de vorige keer heel snel filmpjes deelde op tiktok had ik dat nu nog niet gedaan. Ik was ze aan het editen. Tot nu twee filmpjes gedeeld. De rest komt nog of blijft voor mezelf. Enorm veel mensen zijn ziek, dichtbij mij is er iemand aan longkanker overleden, een ander pas geopereerd. Het raakt me dat Freek ziek is. Dat er waarschijnlijk nooit meer muziek van hun samen komt. Muziek die zo sterk is, een steun voor veel mensen. Onbegrijpelijk. Het blijft wel een beetje in mijn hoofd hangen de afgelopen dagen.
Een week vrij en wat heb je dan gedaan?
Mijn week vrij heb ik heel rustig doorgebracht. We hebben thuis opgeruimd, kasten uitgezocht, tiktok gescrolt, meermaals bij de mac gegeten, een pizza ging er ook heel goed in, een concert bezocht, sushi gegeten, gewandeld, geknuffeld met kraaltje en croosje bij de kinderboerderij, geslapen, meegekeken terwijl mijn vriend aan het gamen was, naar de kermis geweest en veel gelezen. Nog belangrijker wat ik gedaan heb; thuis geweest. Thuis bij mijn vriend en onze katten. Lekker in de ochtend met ze op de bank zitten omdat het kan en ik niet weg hoef hoe fijn is dat. De tijd vliegt voorbij thuis en ik had er nog wel langer van willen genieten. Zo’n dag als afgelopen vrijdag waar we lekker thuis waren samen naar de markt gingen (6 kramen), heerlijke koekjes en een saucijzenbroodje kochten en ik een heerlijke wandeling maakte. Zulke dagen kan ik eindeloos beleven.
Lezen in mei
In mei heb ik lekker gelezen maar niet heel erg veel als je kijkt waren het relatief dunne boeken. De man aan de overkant is een novelle, Tussen hemelse momenten en helse fragmenten is een poëziebundel dat zijn al twee relatief dunne boeken. Ik las drie boeken van normale dikte. De liefdeshypothese van Ali Hazalwood, wat een heerlijk boek. De weddingplanner van Danielle Steel las ik met de leesclub en was een heel fijn boek, deze recensie staat al online. Een boek die al lang in mijn kast stond die ik wilde lezen dit jaar heb ik gelezen en dat was Meisje met negen pruiken van Sophie van der Stap. Ik luisterde naar 33 het boek van Gwen van Poorten. Hier was ik helaas niet heel enthousiast over. Het was fijn dat ze het zelf voorlas maar het verhaal, de boodschap die kwam voor mij niet over. Ik vond het meer een dagboek idee. 23 boeken heb ik tot nu toe gelezen dit jaar. Dat vind ik echt heel veel.
Ik sluit de maand af met een tevreden gevoel en dat is fijn, ik had heel veel meer willen doen kan je zo een lijstje geven maar er zitten maar 24 uur in een dag en zeven dagen in een week en elke dag een verschillend energie level dus gewoon gedaan wat er kon en overgegeven aan wat er niet kon dat moet ook kunnen.
