Mijn leven als dertiger wordt mijn leven als veertiger

Mijn leven als dertiger laat ik deze maand achter me en zal ik mijn leven als veertiger voortzetten. Ik ben afgelopen zaterdag gewoon veertig worden. Wat een getal en het voelt niet zo. Nou misschien in sommige opzichten wel maar in een hoop opzichten niet. Vreemd hoe dat in je hoofd werkt dat beeld. Het blijft maar een getal veertiger.

Tien jaar geleden schreef ik een aantal dingen op die ik dacht dat er zouden gebeuren in de afgelopen tien jaar. Ik kan je vertellen dat er helemaal niks van gekomen is. Het leven loopt anders en ik ben nog steeds heel tevreden. Zaterdag ben ik veertig jaar geworden en heb ik geen marathon gelopen, woon ik nog steeds in hetzelfde huis als zestien jaar geleden, zijn Rome en New York niet bezocht en hebben we geen hondje. Wat ik wel gedaan heb de afgelopen tien jaar? Genoten van de momenten die ik leuk vond klein en groot. Is de liefde voor onze katten blijven groeien en hebben we er een adoptiekat bij.

Geen marathon als veertiger

Geen marathon en die gaat er nooit komen. Een hele stolp met medailles heb ik behaald met 5, 10, 15 km en halve marathons. Net voor corona verloor ik mijn plezier in hardlopen. Vele kilometers zijn afgelegd, de hardloopwereld veranderde en mijn kijk op het hardlopen veranderde. Mijn lichaam vond het steeds minder leuk en daardoor verloor ik het plezier in wat mij veel fijne kilometers heeft gebracht. Erg vind ik het niet, wel mis ik het soms. Even gas geven de dag vergeten en kilometers afleggen in een korte tijd. Dat gevoel dat is niet te omschrijven en dat mis ik zeker wel eens maar dat duurt nooit lang. Wie weet trek ik ooit die hardloopschoenen weer aan maar voor nu wandel ik mijn kilometers. Al is het dit jaar nog niet veel.

Onze liefde voor onze katten is alleen maar blijven groeien en met zijn vijven zijn we een heerlijk gezin. Al heeft Donder een hekel aan Bram en kunnen ze niet in één kamer wij genieten gelukkig wel van hun. Alles wat ik hoopte te gaan doen is niet gebeurt en kan ik niet missen want ik weet niet wat ik moet missen. Ik heb er wel wat van geleerd en dat is je niet hoeft te plannen.

Plannen voor mijn leven als veertiger

Zijn er plannen voor mijn leven als veertiger? In die plannen kan ik heel kort zijn; Nee die zijn er niet. Niet concreet, niet specifiek. Wel heb ik een idee wat ik zou willen. Probeer ik langzaam aan al steeds meer op deze manier te leven maar het leven laat zich niet voorspellen of vastleggen het gebeurt en daarom wil ik geen vaste kaders. Wat ik graag wil is gezonder worden, de laatste jaren zijn er wat kilo’s bijgekomen. De kilo’s ga ik al wat meer accepteren beetje bij beetje. Wat ik wel erg jammer vind is dat mijn conditie sinds ik vorig jaar ziek ben geweest slechter is. Dus ik wil niet per se afvallen maar ik wil gezonder worden in conditie. Daarnaast accepteren dat er wat meer kilo’s zitten aan mijn lichaam en dat het niet erg is. Genieten van wat het leven brengt maar dan wel met een betere conditie.

Naast dat ik gezonder wil leven, zou ik graag meer genieten van de kleine dingen die er zijn, me minder druk maken om onzinnige dingen. Minder doelloos scrollen na een intensieve werkdag maar dat boek openslaan en genieten van de pagina’s die ik lees, de kleurplaten die ik mooi in kan kleuren, fijn journalen, een wandeling maken of yoga doen. Het leven hoeft niet groots te zijn. Ik ben heel gelukkig met mijn kleine wereldje en die zo fijn mogelijk maken voor ons.

De maand juni

De maand juni was een enorm drukke maand met werkdagen van 9 a 10 uur en dat elke dag, geen uitzondering. Het waren slopende weken en die zijn nog niet voorbij helaas. Wanneer ik thuis kwam was ik moe en heb ik alleen in de eerste week heerlijk gelezen. Te heerlijk want ik las een boek van Jackie van Laren en dat resulteert vaak in een leesdip erna. Niks is goed genoeg na Jackie van Laren. Gelukkig kwam er een gedichtenbundel binnen en dat was van Bij mar en dat was heerlijk om elke keer wat te lezen. Binnenkort deel ik meer over beide boeken. Door de drukte wil ik daar later even de tijd voor maken. Tijd die ik mezelf dus meer wil geven. Maar niet gedaan heb, een les die ik moet leren om meer tijd aan mezelf te geven.

Ik vierde zaterdag mijn verjaardag, de galerij was versierd door vrienden en mijn ouders, zus, schoonouders en vrienden kwamen op bezoek. Een hele fijne middag en nu is de maand juni alweer voorbij en hebben we er een half jaar van 2025 op zitten.