angel

Muddy Angel Run Amsterdam

Uit mijn comfort zone is iets wat ik vaker wil doen. Jullie konden daarover al lezen. Afgelopen weekend was het zo ver om echt uit die comfort zone te gaan want toen was de Muddy Angel Run. Anita Active had ons uitgenodigd om mee te doen aan dit evenement. Wat extra tof was; een muddybuddy mocht mee! Voor mij werd dit Rianne, eindelijk iets wat we weer samen konden doen en allebei nog nooit gedaan hadden.

Afgelopen zaterdag gingen we vroeg op pad richting Amsterdam. Half 8 stapte Rianne bij mij in de auto en gingen we lekker op pad. Samen gaat de reis lekker snel. Voor we het wisten hadden we de auto geparkeerd en liepen we naar het natuurgebied Spaarnwoude. Het was even zoeken waar precies we heen moesten maar het roze volgen en dan kom je er wel.

Bij aankomst eerst even inchecken. Met onze ticket in de hand en onze verklaring konden we ons startnummer halen. Het startnummer was een haarband. Een roze haarband met een nummer, stond wel stoer en weer eens wat anders dan een nummer op je buik. Een bandje om ons pols als herinnering maar ook als eventbandje dat we het terrein op mogen en dan nog een bandje voor de tas. Goed systeem zo.

Op naar de Anita stand! Mijn bril had ik al afgedaan dus dat Marjon enthousiast stond te zwaaien dat zag ik niet direct. Oeps, gelukkig kunnen we erom lachen. Iedereen stroomde langzaam binnen en daar komen de nodige knuffels natuurlijk bij. Een groepsfoto en dan allemaal richting de start voor een warming up.

De warming up was wel grappig, muziekje erbij en wat heen en weer springen. Eindelijk was het zo ver om te gaan doen waarvoor we kwamen en ik vond het toch een klein beetje spannend. Hoe zal het zijn en wat ga ik beleven. 15 obstacles stonden op ons te wachten op een 5 km parcours. Het weer, perfect, de locatie, groen en weids echt heel tof dus saai wordt het zeker niet. Met zijn zessen gingen we op pad; Nicole, Rianne, Linda, Anja, Marissa en ik. Veel plezier hebben was ons doel en dat hebben we zeker gehad.

De eerste obstakel was een bak met water waar we doorheen moesten. Dat water is dus ijskoud en waar heb ik een hekel aan koud haha. Maar goed eigenlijk moet je erin en gaan maar dat is toch lastig. Maar na een paar honderd meter waren we al zeiknat. Wat me verbaasde is dat het niet nat nat bleef. Mijn schoenen waren na een aantal keer stampen al flink droog.

De volgende was de Wall of Fame even klimmen over een muurtje, niet heel moeilijk maar wel heel leuk. De volgende werd wat uitdagender want dit was een schuine wand waar je tegenop moest klimmen. Met de hulp van Marissa en Nicole haalde ik boven en dan opeens is het een aardig stukkie naar beneden. wanneer zou de modder komen?

Nou bij nummer vier dus onder de auto banden door was de bedoeling maar ik zag een gaatje dus niet kopje onder. Ik was er nog niet direct aan toe om dat te doen. Voor de eerste kennismaking met modder vond ik dit goed genoeg. De frisse duik was weer een modderbad en achteraf blijkt dat ik hem goed deed. Erin, erover en er weer in. Terwijl de rest erin, eronderdoor deed. Nog steeds niet koppie onder dus maar wel al aardig nat en vies geworden. Tot nu toe nog steeds enorm leuk en gezellig.

De volgende obstacle was zo leuk hij heet balans balk. Daar deed ik dus weer wat moest en wat anderen dus niet deden. Je klom omhoog via een houten rek. Boven lagen netten en in het midden een balk. Balanceren naar de overkant over de balk. Met turn verleden ging dat perfect. Hier kwam het leukste van de glijbaan naar beneden, whooooo.

Na weer een stukje hobbelen werd het dan echt vies worden. Kruipend door de modder en het werd zelfs een moddergevecht met als gevolg een klodder op mijn hoofd nou vies genoeg dus. Als ik de route moet geloven kwam hierna erop en erover. Ik kan hem niet herinneren maar dat is echt de enige die ik niet meer weet. Hierna volgende een makkelijke want het volgende obstacle was een partij banden waar we overheen moesten.

Nummer 11 heeft een toffe naam de spiderman. Deze was echt wel uitdagend maar uiteindelijk makkelijker dan gedacht en ja hoor in de modder van top tot teen.  Een bak met modder, hekken erop en jij gaat daar onderdoor. Dus op de rug in het water en jezelf voorruit trekken. Twee keer dacht ik dat ik er was maar helaas bam nog een hek, weer verder. Wat ik eerst dacht hoe moet ik vond ik deze wel heel tof.

Om in de film termen te blijven volgt Mission impossible. Dit zijn touwen waar je doorheen moet klauteren. Echt wel leuk om je weg naar het einde te zoeken en door de elastieken touwen te klauteren. Na wat puzzelwerk is het weer tijd voor veel fun. Een slide het water in over een waterbaanluchtkussen. Toen ik het water uitkwam was ik wel een beetje gedesoriënteerd want ja geen bril, water in mijn ogen maar het was super leuk.

Bijna het einde, en dat is dan toch wel jammer gelukkig nog drie hele leuke obtacles. Een klimnet overheen en dan een schuimbad in een zeecontainer, wat een feestje helemaal in het schuim. Grootste lol ook terwijl ik niks meer zag door al het sop in mijn ogen. Rianne was mijn begeleider geworden naar de volgende obstacle. Omdat we in de sop zaten konden we naar de laatste obstacle; De wasstraat. Een bak water met een ronde balk waar je overheen rolde hoppa het water in. De eerste rol had te weinig vaart dus nog een keer en hoppa met een plons het water in. In mijn vlog hoor je daar duidelijk mijn reactie. Eerst proesten en dan hard lachen.

Hand in hand gingen we naar de finish, we did it!!! Wat vond ik dit tof om met elkaar te doen. We hebben 1 uur en 20 minuten kunnen genieten. Ik vond het mega tof om dit met Rianne te kunnen doen en beleven. Iets wat wij als zussen niet snel gaan vergeten.

Erna hebben Rianne en ik nog even lekker stukkie taart en nachos gegeten bij een leuk restaurant aan het water en hebben we nagenoten. In juni mogen we weer en daar heb ik nu gewoon alweer zin in. Wil jij er ook bij zijn en met ons starten? Laat het me weten en ik kan je dan 25% korting geven.

 

Foto’s Dankzij Nicole en Ritchie Riekerk