Muddy Angel Run Eindhoven
De muddy angel run in Eindhoven daar stond ik heel relaxt tegenover. Ik heb het al een keer gedaan dus dan kan ik het nu nog beter. Met deze instelling ging ik er dan ook heen. Ik wilde nu echt gaan genieten van een muddy run. Mijn ontgroening was de vorige keer en nu weet ik wat me te wachten staat.
Zaterdagochtend om half 8 vertrok ik richting Eersel. Eindbestemming het E3 strand. Helaas moest ik dit keer alleen, Rianne kon niet mee. Zelf baalde ze hier ook flink van. De rit duurde zo alleen in de auto voor mijn gevoel veel langer. Rond 9 uur kwam ik op het terrein aan. Met mijn shirt, broekje en sokken hetzelfde als alle andere Anitameisjes viel het snel op dat Joyce een stukje verder stond bij Mirjam haar auto. Manon en haar buddy kwamen we ook tegen en zo werd het groepje al wat groter terwijl we richting het terrein liepen.
Via een afgezet stuk komen we bij het aanmeld gedeelte. In elke rij staan wel Anitameisjes. Het aanmelden gaat hier een stuk sneller dan in Amsterdam. Direct door naar de Anita-stand waar Marjon en de andere meiden al staan. Allemaal even knuffelen en dan zorgen dat mijn spullen worden opgeborgen, plassen en dan genieten van de zon terwijl we wachten op onze start.
Wanneer we het startvak in mogen is het al één groot feest. Strandballen gaan door de lucht en we zingen lekker mee met de muziek. De warming up doen we lekker mee en dan mogen we van start. Heerlijk direct door het water. Lekker verkoelend. Het leuke was dat niet alleen de omgeving anders was dan in Amsterdam maar de obstacles stonden ook anders. We wisten dus niet wat we wanneer konden verwachten. Heerlijk dat ze het niet precies hetzelfde neergezet hebben.
Het precieze parcours weet ik niet meer hoe die liep. Ik weet dat ik enorm genoten heb. Voor de water/modder baden had ik mijn duikbril meegenomen. Wat was dit fijn. Niet gedesorienteerd als ik weer boven water kwam en geen modder in mijn ogen. Ik keek nu ook totaal niet op tegen de water en modder bakken. Ik ging hoppa erin, ik vond het zelfs leuk om te doen.
Weet je aan het einde van de dag ben je weer helemaal schoon. Een beetje modder meer of minder maakt niet uit. Even iemand extra de grond in duwen dat kan natuurlijk ook. Haar optillen dat was een grotere uitdaging want we zaten beiden onder de modder en dat is glibberen en glijden. Deze bak was ook beter dan in Amsterdam want daar zaten zo veel stenen in. Toen vond ik het echt niet leuk om plat te gaan en nu gilde ik naar anderen dat ze plat moesten gaan. Wat een verschil he mijn eerste of tweede keer.
Hoe vies je echt wordt kan je hieronder goed zien. Niet iedereen komt er zo vrolijk onder vandaan als Manon. Links en rechts zie je de emoties die de meesten hadden. Wat ja echt lekker is het toch echt niet.
Onderweg even knuffelen met Marjon. We hebben er met de hele groep echt een feestje van gemaakt. We bleven allemaal bij elkaar en wachten tot de laatste door of over een obstacle is. Teamwork!
Eerlijk? Een paar jaar geleden had ik me dit echt niet zien doen. Maar als je nu vraagt volgend weekend weer een Muddy run dan zeg ik; JA! Al zou het wel tof zijn als deze obstacle run ook een medaille zou hebben want ik vind het toch een hele prestatie.
Het leukste? Dat is toch zeker wel de schuimparty maar ook de duik in het modderbad is leuk en vergeet de glijbaan niet. Uh ….. ja ik kan geen keuze maken tussen de obstackles. Het was gewoon genieten weer. Ik kan deze run alleen maar aanraden om samen met een groep te doen. Met een groep is het wel het leukste aangezien je dan echt met zijn alle de obstacles aan gaat en elkaar kan helpen.
Iedereen bij Anita Nederland ontzettend bedankt voor deze mega toffe ervaring tijdens de Muddy Angel Run!
Foto’s door Baber en Raymond Hess