My life mei; Geen beige girl

1. De

   maand mei is alweer voorbij. Mijn eerste vrije week van het jaar is afgevinkt. Het ging ontzettend snel voorbij, zeker omdat ik er enorm van genoten heb. De wekker stond uit en we keken een beetje per dag wat we gingen doen. Even weg, rondje wandelen of gewoon lekker thuis op het balkon bezig geweest.

Wordt ik nu oud?

Soms voel ik me oud. Vooral als in de ochtend mijn wekker gaat en ik veel moeite heb om uit bed te komen. Moeite doordat ik het idee heb dat ik nog geen seconde geslapen heb. Oud vanwege mijn lichaam dat idee had ik nog niet gehad. Tot 1 mei deze maand toen voelde ik me lichamelijk oud. Op het werk was ik een klant aan het helpen en wilde de doos die hij kwam afgeven optillen en in een kar zetten. Terwijl ik de doos op probeer te tillen schiet het van links naar recht in mijn bil naar mijn rug. Direct zet ik mijn pokerface op en zet de doos in een kar en ga de volgende klant helpen. De deur ging dicht en toen heb ik de pijn toegelaten die ik voelde. Alles deed zeer wat ik deed. Aspirine erin en hopen dat het werkt om de pijn te verzachten. Helaas mag ik geen zwaardere medicijnen maar wat had ik dat graag gewild. De fysio’s waren allemaal al naar huis dus hulptroepen inschakelen kon pas de volgende dag.

Een fysio vinden is een drama

De nacht was een drama, laten we het over autorijden helemaal niet hebben. Om 8 uur begon ik gelijk met bellen naar fysio’s in mijn omgeving. Een fysio op korte termijn was flink wat bellen maar ik vond er één en daar kon ik dezelfde avond nog komen. Het was de dag even doorkomen maar daar lag ik op de tafel bij de fysio. Na flink wat masseren en doorbijten voelde het als een opluchting. Het gaf direct wat verlichting. Met oefeningen en een volgende afspraak naar huis. Van de fysio leerde ik wel dat dit niks met leeftijd te maken had. Gewoon domme pech en mijn hersenen die even niet samenwerkte met mijn hoofd. Dan kan zo iets stoms ontstaan. Ik had het helaas met een zware doos maar was het een papiertje geweest had het ook kunnen gebeuren. Na nog twee afspraken waren we het erover eens dat het laatste stukje er wel uit zou gaan met wandelen. Dat deed het zeker. Het advies van de fysio heb ik goed opgevolgd; blijven bewegen, wandelen en oefeningen doen. Dit heb ik braaf gedaan en doe ik nog steeds. Met uitzichten zoals hieronder is wandelen helemaal geen straf.

Ik ben geen beige girl

Tijdens mijn week vrij gingen we winkelen. Winkelen is niet mijn ding. Wanneer we aan het kijken zijn voor kleding vind ik het best leuk maar tegelijk heel veel. Veel om naar te kijken en te zien. Wat zou mij staan, lekker materiaal zijn en geschikt met twee katten in huis. De katten neem ik mee in overwegen vanwege hun nagels en de oranje haren die duidelijk te zien zijn op kleding. Naast alle overwegingen die ik maak heb je nog het prijskaartje. Een prachtige jurk roept mijn vriend daar zou ik je wel in willen zien. Helaas voor hem ben ik niet meer zo dol op jurken. Hij heeft wel gelijk een prachtige jurk maar € 225.- Dat vind ik dan te veel voor iets wat ik weinig aan zal hebben.

Terug naar de titel van deze paragraaf. Ik hou van kleur, roze staat bovenaan mijn rijtje de laatste jaren. Groen, geel, rood ik vind het fantastisch. Loop je de kledingwinkels momenteel binnen is het één kleurloze bende. Rek na rek is beige in zestien verschillende tinten en ik ben geen beige girl. Zeker heb ik wel een beige shirt maar wel met een gave print erop. Dit is allemaal beige zonder iets. Wat een teleurstelling al die kleurloze rekken. Dus winkel in winkel uit tot daar The Sting opdoemde met één en al kleur! Mijn lichaam werd weer wakker en ik werd instant gelukkig van wat ik zag. Een roze shirt, een wit shirt met vol kleuren print, broeken in allerlei kleuren, het bleef maar doorgaan. Als een gelukkig mens kwam ik naar buiten en was er al een deel van onze missie om wat nieuwe kleren te scoren geslaagd.

Nog even genieten

De maand mei was de enige maand waar ik geen tandarts afspraak had staan. Even een besef momentje. Op 17 juni is mijn volgende afspraak. Er worden dan twee kiezen getrokken in voorbereiding naar mijn beugel. Terwijl ik met dit hele voortraject bezig ben moet ik van mezelf ook een gezonder gewicht gaan bereiken. Het is iets te snel en ongemerkt omhooggeschoten op de weegschaal. Niet de bedoeling dus ben ik bezig met opletten wat ik eet en meer bewegen. Bewegen speelt zeker een rol.

Afgelopen maand was er even een switch. Koop die zakken chips gewoon nu zei mijn vriend. Over een maand vind je het echt heel vervelend als het tussen je beugel zit. Geniet nog maar even. Ik genoot van mijn chips. Alle smaken die ik lekker vind zijn gepasseerd. Maar na die week was ik er eigenlijk wel weer klaar mee. Bewust genieten doe ik zeker nog wel even maar dan in mindere maten.

Uren wandelplezier

Bijna elke dag dat ik vrij was ben ik naar buiten gegaan om te wandelen. Van een drie kilometer wandeling omdat het in mijn rug geschoten was tot weer 8 kilometer genieten door de Krimpenerhout. Er zijn zo veel paden dat je kan blijven wandelen. Soms onderweg even een bankje mee pakken om te genieten van het uitzicht maar nooit lang. Ik wil lekker onderweg zijn. Hier naar links daar naar rechts. Niet alleen tijdens mijn vrije dagen was ik aan de wandel. Na het werk vind ik het heerlijk om te wandelen. Even de ene been voor de andere en lekker bewegen. Genieten van een zonsondergang of het laatste restje zon meepakken. De tijd kan ik dan echt uit het oog verliezen op momenten dat ik lekker aan het wandelen ben. Niet altijd is het heerlijk. Er zaten zeker ook wandelingen tussen waar ik mijn rust niet vond. Het nog een lange weg naar huis leek terwijl het nooit zo ver is.

De kleine dingen van de maand

Terwijl we een rondje kringloopwinkeltjes deden kwam ik het boek van Hanya Yanagihara – Een klein leven tegen. Zo veel goede woorden over dit boek, huilende mensen op tiktok maar zo’n twijfel of het wat voor mij is. Toch heb ik hem meegenomen ik moet het zelf ervaren. Het is wel echt een dik boek. Van uitgeverij A.W. Bruna kreeg ik het boek Als je toch honderd wordt, kun je net zo goed gelukkig zijn van Rhee Kun Hoo. Een prachtig boek tot nu toe want ik ben er lekker in aan het lezen. Hij zit nu vast in mijn tas dus in de pauze en zelfs tijdens een wandeling neem ik even de tijd een stukje te lezen. We hebben een hele leuke hemelvaartsdag gehad met natuurlijk weer een knuffel uit de grijpautomaat op de kermis. Het eerste ijsje van het jaar is gehaald en wat heb ik daar van genoten. Watermeloen en citroen een feestje om te eten. Het zal zeker niet het laatste ijsje zijn dit jaar.

De maand is voorbij gevlogen, het was nat, koud, warm, zonnig, winderig, het was van alles en nog wat en daartussendoor genoot ik van het zonnetje. Vooral als het heel de dag somber was en hij nog in de avond flink ging schijnen. Ik las een fijn e-book namelijk Het yogafestival en een roman waar ik binnenkort nog meer over vertel; Zomerzussen van Monika Peetz. We sluiten de maand af en hopen op een nieuwe maand met minder regen en meer lekkere dagen.