Oliver Reps – Twintig keer Dee

Een voornemen dit jaar was meedoen aan een leesclub. Voor een leesclub moet je tijd maken. Niet veel maar toch tijd maken. De eerste weken van het jaar gingen aan me voorbij. Er waren zat leuke boeken maar de energie was er niet. Dus keek ik in de maand mei weer eens naar wat er allemaal voor leesclubs waren. Twintig keer Dee van Oliver Reps. De titel gaf me gelijk al wat te denken Twintig keer Dee, hoe twintig keer Dee. Even de tekst lezen waar het over gaat en het leesfragment. 

Ga ik wel meedoen met deze leesclub of niet?

Na het lezen van het leesfragment wist ik het nog niet zeker. Ik schreef me daarom niet meteen in. De dagen erna bleef het leesfragment hangen en besloot ik me in te schrijven en af te wachten of ik werd uitgekozen om deel te nemen. Daar kwam het bericht dat ik mee mocht doen en op 4 juni viel het boek door de brievenbus. Tijd om er gelijk in te beginnen die had ik niet na mijn werkdag maar er even doorheen bladeren dat moest natuurlijk wel even. Daar vielen de vele foto’s direct op. Allemaal van een slapende dame. In het weekend lees ik dit

‘Weet je wat het is, Dee?
Afstand is onze grootste vijand.’

Waar gaat Twintig keer Dee over

In een opwelling stapt een hopeloos verliefde jongen ‘s ochtends vroeg in de trein naar Berlijn, waar zijn vriendin een paar maanden studeert. Tijdens de treinreis gaan we mee in de stroom van zijn gedachten heen en weer slingerend tussen hoop, angst en vermoedens over wat hij aan zal treffen.

Oliver Reps heeft Twintig keer Dee in de vorm van een verse novel geschreven. De versroman is een hybride vorm tussen traditioneel proza en vrije poëzie, wat zich bij uitstek leent voor de stream of consciousness van de hoofdpersoon. Twintig keer Dee is een universeel verhaal over liefde en kwijtraken, maar vooral over willen vasthouden, misschien wel tegen beter weten in.

Wat vond ik van Twintig keer Dee

Het boek heeft me positief verast. Aangezien ik een voorproef had gelezen was ik bang dat het daarna minder zou worden. Het voorproefje las namelijk in een heerlijk ritme. Dit ritme een cadans daar bleef Twintig keer Dee van Oliver Reps in doorgaan. Er staat weinig tekst op en pagina een dat is even wennen als je vooral boeken leest met veel tekst. Het zijn geen volledige zinnen van tien woorden of meer maar drie woorden, zes woorden, twee of één. Dat is direct de hele zin. Je kan het vergelijken met het lezen van een gedicht. De stijl is heel anders dan gedichten het is alsof ik ronddwaal in het hoofd van het hoofdpersonage. Deze gedachtes gaan van onder naar boven en van links naar rechts. In de tekst kan je dit zien door het inspringen van de tekst. Dan komt er een stukje die er wel bij past maar niet bij hoort. Het geeft een diepere kijk in het hoofd van de reiziger. Toch gaan we niet heel diep het verhaal in en lees je echt vanuit één punt. Hierdoor bleef ik met veel vragen zitten. Eens wat anders dan een boek die na het lezen klaar is.

Het boek heb ik bijna in één keer uitgelezen. Ik moest gewoon verder lezen omdat de treinreis me bleef vasthouden en het heel vlot geschreven is. Wil jij ook Twintig keer Dee lezen van Oliver Reps dan kan je het boek hier kopen bij bol.com (dit zijn affiliaitelinks – dat betekent dat als je een boek via deze link besteld, ik een percentage van de opbrengst krijg.)

Recensie exemplaar met dank aan Hebban en  Uitgeverij De Harmonie