Rosie Walsh – Zeven perfecte dagen
Jill Mansell is enthousiast en mocht mijn kast nu een hele plank van Jill haar boeken hebben. Dit veroorzaakt bij mij gelijk nieuwsgierigheid. De omschrijving van het boek geeft helemaal de doorslag dit boek wil ik lezen. Ik had zelfs het voorrecht om het boek al te lezen voor verschijnen en dat vind ik heel bijzonder. Het is dan nog wel de vraag is dit boek voor mij ook geweldig en een aanrader voor jullie?
Zeven perfecte dagen. En toen verdween hij. Een liefdesverhaal met een geheim in het hart. Stel je voor dat je een man ontmoet, een geweldige man, en zeven dagen met hem doorbrengt. Aan het einde van deze week ben je er zeker van: dit is hem, de Grote Liefde. En hij denkt hetzelfde. Er is geen twijfel mogelijk.
Dan gaat hij op reis en belooft je dat hij zal bellen, nog vanaf het vliegveld. Maar hij belt niet. Hij laat niets horen. Je vrienden zeggen dat je hem moet vergeten, maar je weet dat ze ongelijk hebben. Er moet iets gebeurd zijn, er moet een reden zijn voor zijn stilte, voor zijn verdwijning. En stel je nu eens voor dat je gelijk hebt. Er is een reden, maar die kun je niet veranderen. Want die reden, dat ben jij…
Met een hoge verwachting begin ik aan Zeven perfecte dagen. Tijdens het lezen van de eerste honderd bladzijdes denk ik “Zijn mijn verwachtingen te hoog?” Vooral een stuk wat ik lees wanneer Tommy, Jo, Sarah en Rudi in de auto zitten. Dit stuk is niet echt vlot en daardoor kom ik er niet goed in. Maar ik geef niet op want ik geloof dat het alleen maar beter kan worden, dit hoort er gewoon bij. Ik kan je vertellen dat ik de rest van het boek in twee dagen heb uitgelezen. Het liefst had ik aan één stuk doorgelezen maar ik was te moe.
Tijdens het lezen raakte ik gefrustreerd want waar was Eddie, waarom reageerde hij niet, was alles nep, was er wat gebeurt? Ik leefde steeds meer mee met Sarah, ik kreeg steeds meer een beeld van haar door alles wat ze verteld over het heden maar ook het verleden. Er blijven heel wat dingen vaag of ik denk dat er heel wat anders is gebeurt maar hoe verder ik kom in Zeven perfecte dagen hoe meer alles op zijn plek valt.
Aan het einde van deel twee lees ik met ingehouden adem de laatste bladzijdes. Voor ik antwoord krijg wat er daar gebeurt is dat duurt wel even en dat houd me echt in spanning. Gaat het een mooi einde worden of een pijnlijk einde. Het boek kon ik nu helemaal niet meer wegleggen en daarom heb ik zeker vanaf bladzijde 180 tot en met bladzijde 329 bijna aan één stuk doorgelezen. Ik zou veel meer willen vertellen over Zeven perfecte dagen maar als ik dat doe dan geef ik te veel prijs over wat er gebeurt en dat wil ik niet. Op het ene voor mij trage stukje na leest het boek als een trein, je wilt verder en het boek niet weg leggen.
Twee mooie stukje tekst in het boek heb ik genoteerd:
” Een plek waar verhalen en herinneringen liggen opgeslagen als oude entreekaartjes in je broekzak.”
“Momenten van vroeger uit je blikveld, maar nooit uit je gedachten.”
Zeven perfecte dagen is een schitterend boek, emotioneel, veel liefde, pijn, onverwerkte gevoelens, echt alles komt voorbij en maakt het een bijzonder en ultiem boek.
Op de voorkant zegt Jill Mansell: “Dit is het ultieme niet-weg-te-leggen-boek. Ik ga het iedereen aanbevelen! Ik kan me daarbij alleen maar aansluiten. Het boek is voor €17,99 te koop bij bol.com. (dit zijn affiliaitelinks – dat betekent dat als je een boek via deze link besteld, ik een percentage van de opbrengst krijg.)
Recensie exemplaar met dank aan Uitgeverij Boekerij