Run to the bridges 9

Nog twee weken en dan is het zover. Dan heb ik de Bruggenloop gedaan. 15 km door Rotterdam, startend en eindigend bij De Kuip. De Erasmusbrug en de van Briennenoordbrug over. Een run die ik ga doen om ervan te genieten. Niet om een tijd neer te zetten maar uit te lopen en te genieten van elke stap die ik zet en dan speciaal de bruggen.

Sinds de 15 km die ik liep een paar weken geleden duurde het even voordat ik weer ver liep. De eerste week was er vooral spierpijn. Dezelfde week zat er nog een training in de sportschool in mijn schema. Niet zomaar een training, nee samen met een trainer. Ik heb een nieuw schema voor in de sportschool. De focus ligt in de sportsschool op mijn core. Ik wil namelijk dat mijn bovenlichaam sterker wordt en als dat sterker wordt zal het hardlopen ook wat gemakkelijker gaan.

Na die training, de training die volgde op vrijdag en de zaterdagochtend training met de hardloopdames waar we de Willemsbrug en de Erasmusbrug over gingen was er nog meer spierpijn. De week erna besloot ik het dus ook iets rustiger aan te doen. Beginnend met een lesje yoga, een rustig rondje hardlopen in hartslagzone 2 en 3, een kleine workout in de sportschool en op zondag pas weer de hardloopschoenen aan.

Het rondje op zondag was korter dan geplant maar dat haalde ik op een maandag weer in. Maandag was ik namelijk vrij. Ik dacht er een lekkere rustige dag van te maken met een klein rondje om de surfplas en verder veel thuisklusjes te doen. Het ging anders. Mijn vriend nam me mee in de auto. Hij reed naar Rotterdam en zette me af onderaan de van Briennenoordbrug. Ik mocht naar huis terug hardlopen maar wel eerst de brug over en terug. Ging het niet lukken om na de brug ook nog helemaal naar huis te komen dan mocht ik bellen maar ik moest het proberen.

Ik begon mijn route met rustig de brug op te gaan. Ik keek mijn ogen uit want het is super mooi. Hoe hoger je komt hoe mooier het wordt. Een vrachtwagenchauffeur toeterde en stak zijn duim op. Wel vond ik het een klein beetje eng omdat het zo hoog is en ik als loper aan de reling kant liep. Eenmaal de brug over heb ik even gewacht voordat ik weer terug ging. De brug is 2.24 km lang maar het voelde niet zo lang. Voor mijn gevoel was het zo voorbij. Terug was het net zo mooi om de brug over te gaan. Eenmaal beneden heb ik staan genieten dat ik het gedaan heb. Mijn route ging verder naar de volgende brug. De algerabrug maar voordat ik daar zou zijn eerst de dijk over. Bij elke kilometer voelde ik mezelf kouder en kouder worden. Mijn heupen wilden niet meer scharnieren leek het wel. Ik ging rustig verder, tijd maakte niet uit het doen was belangrijker. Op de brug een enorm getoeter wat maar door bleef gaan. Mijn mannetje lachend en trots zwaaiend naar me. Hij wachtte niet onder aan de brug om te vragen hoe het ging, nee hij reed lekker door. Het langste stuk voor mijn gevoel kwam nog. De laatste kilometers daar had ik echt moeite mee. De wandelaars voor me haalde ik maar niet in. Gelukkig uiteindelijk wel natuurlijk maar het leek zo lang te duren. 13.5 km dat had wel een heerlijke douche verdient. In de avond deed ik nog wat yoga oefeningen om te voorkomen dat ik weer zoveel spierpijn zou hebben als na die 15 km.

Gisteren liep ik mijn zaterdagochtend rondje met de hardloopdames en dat ging gelukkig beter als vorige keer. Rondje willemsbrug en erasmusbrug met oefeningen en versnellingen erbij. Vandaag wou ik voor minimaal 5km gaan maar het werden er 12,5. Het ging me redelijk goed af al had ik het aardig warm en was ik niet al te snel maar lekker was het wel.

Sinds 8 november ben ik in het bezit van mijn mooie polar M400 met hartslagband. Ik ga nu trainen op hartslag. Nu ik met de band loop zie ik dat ik vaak te hard ging. Alleen hard trainen is niet goed. Je wordt er niet sneller van en je uithoudingsvermogen wordt niet vergroot. Het is wennen om rustiger aan te doen en te luisteren naar mijn hartslag maar het is beter. Beter voor mijn energie verdeling en mijn lichaam.

Het enige lastige waar ik momenteel weer mee zit is de donkere avonden. Hardlopen in het donker is wennen, ik weet niet hoe ver ik kan want wanneer is er geen verlichting meer, waar kan ik wel lopen met voldoende verlichting? Punten waar ik weer even aan moet wennen maar gewoon gaan en niet denken moet ik eigenlijk gaan doen.

Volgende week staat er een 14 km op de planning, 14 km over het parcours samen met een hele groep en begeleiders gaan we het parcours alvast verkennen. Zo zijn we voorbereid op wat ons te wachten staat.