Run oktober 31 km wezen hardlopen

31 km. 3 trainingen. 1 wedstrijd. Dat was mijn maand in hardlopen. Nog vind ik dat veel aangezien ik momenten heb gehad dat ik niet meer verwacht had dat ik de 21.1 km zou volbrengen en toch is me dat gelukt. Begin van de maand gaf ik al aan dat ik moet gaan werken aan sterker worden en dat wil ik zeker sterker worden en sterker uit deze strijd komen.

Na de halve marathon kon ik door klachten aan mijn rug bijna niet lopen. Het gevolg van twee dagen mank lopen en verkramping waren bilspieren die een opsodeflikker hebben gehad en daardoor rust nodig hebben. Na een bezoek aan de fysio ging ik weer met oefeningen naar huis en de opdracht om niet te gaan hardlopen. Wandelen mag maar hardlopen niet. Daar heb ik me dan ook zeker aan gehouden ik was al blij dat ik weer kon lopen en steeds minder pijn krijg.

De oefeningen gaan goed en doe ik bijna elke dag. Twee keer in de week naar de sportschool waar ik nu vooral op de fiets te vinden ben en voor de rest genieten van allerlei andere dingen en rust. Ik mis het hardlopen enorm en elke dag steeds meer maar helaas moet ik nu echt luisteren en pas gaan als het goed voelt. Mijn bilspier is nog niet gevoelloos helaas werken koude rillingen ook niet mee dus goed warm houden is wat ik doe.

Vandaag stond de halloweenrun op de planning maar dat gaat helaas niet lukken. In plaats van hardlopen ga ik vandaag een stuk wandelen en voelen hoe dat voelt.

Dit keer geen enthousiaste post hoe mijn hardloopmaand was maar van elke periode leer je en ik leer nu op mijn matje en kijk terug naar een wedstrijd die ik heb gelopen met een enorme glimlach, met pijn, teleurstelling, verdriet maar met zoveel doorzettingsvermogen want niemand pakt mij de laatste kilometers af als ik al veel meer als de helft heb gelopen. Terugdenkend aan Eindhoven krijg ik nog steeds een enorme glimlach op mijn gezicht. Door deze blessure heb ik goed na kunnen denken wat ik wil en hoe ik het wil maar daar lezen jullie later meer over.