Run september 84,9 km km wezen hardlopen

De afgelopen maanden ging het echt lekker. De kilometers werden meer en meer. Deze maand begon even lekker maar aan het einde van de maand waren er zelfs een aantal dagen achter elkaar dat ik niks deed maar gelukkig liep ik aan het einde van de maand weer de nodige kilometers ook al ging dat niet gemakkelijk. Lees je mee hoe september verliep.

In totaal heb ik deze maand 84,9 km km gelopen. De langste afstand was 19.44 km aan het begin van de maand. Dit was ook gelijk mijn fijnste run van de maand.

Duurlopen
De geplande duurlopen 18, 19 en 20 km had ik even fout ingeschat want er konden geen 3 duurlopen gelopen worden maar 2! Daar schrok ik van. Ik kwam erachter door mama die zei weet je dat volgende week de ronde van nedstaal al is. Echt ik dacht dat klop niet maar het klopte wel. Dus het werd een duurloop van 19 km en een duurloop met de meiden.

De eerste 19 km duurloop Zondagochtend: waar ik heen ga weet ik niet. Hoeveel kilometer, geen idee. Ik start zonder plan en mijn voeten gaan. Veel paden die ik normaal neem kan ik niet doen. Oké ik kan ze wel doen, maar om na twee kilometer al zeiknatte voeten te hebben en er zeker nog 14 te gaan hebben, daar had ik geen zin in. Ik kies dus voor asfalt maar dat betekent minder opties voor een leuke route. De eerste drie kilometer is dus vooral nadenken over wat ik ga doen. Ik heb zin om de Algerabrug over te gaan, ver weg van alles zijn, alleen zijn. Terwijl ik de Algerabrug oploop zie ik de lampjes branden, hij gaat open, dus ik moet even wachten voor ik verder kan.

De brug af en de dijk over. Het is een dijk met veel hobbels, dus het is geen gemakkelijke route, daar kom ik achter. Eigenlijk had ik dit kunnen weten, want het is een stukje van de Ronde van West. In de verte zie ik de van Brienenoordbrug. Wat ben ik daar lang niet overheen geweest. Zal ik het doen? Ja! Ik ga de brug weer eens over. Voor ik de brug opga neem ik een slokje drinken en rustig hobbel ik naar boven. Zo op een brug lopen blijf ik toch wat eng vinden, maar ook zo geweldig. Ik sta zo hoog. Ik geniet van het uitzicht en zie de hele route die ik heb afgelegd en weer af moet leggen om thuis te komen. Eenmaal over de helft van de brug keer ik weer om om naar beneden te gaan. Yeah, ik heb het weer gedaan. Zo leuk, en gelijk komt ook de zin om hier met de Bruggenloop overheen te gaan en dit jaar ben ik niet alleen.

De dijk weer over terug naar de Algerabrug. Halverwege de dijk voel ik mijn rug, ja de oefeningen gaan weer standaard in mijn dagroutine komen. Had ze laten versloffen en dat kan dus niet. Waarom ben ik ze niet blijven doen? Ik loop door, maar door mijn hoofd gaan zoveel dingen. Ik wil stoppen en ook weer niet. Naar huis bellen om opgehaald te worden maar het antwoord weet ik al: DOORLOPEN! De brug over en rustig naar beneden. Nog ruim 4 km. Die laatste kilometers zijn killing. Ik hobbel wel voort maar ik wil niet meer! Waarom had ik deze route verzonnen? Ik zie een bekende hardlopen dus ik krijg weer wat power, al zakt dat snel weer weg. Kom op, een klein stukje nog met een aantal bruggetjes. Tijdens de laatste 2 kilometers moet ik af en toe lopen aangezien ik op de bruggetjes niet meer kom. Als klap op de vuurpijl een bui. Met 19,44 km op de teller kom ik thuis aan. Ik kijk naar boven, ja die trap moet ik ook nog op, laat ik dat maar per trede doen.

De tweede duurloop was in Eindhoven bij Zelia. Samen met Saskia, Zelia, Wendy, Nicole, Alyssa en Eveline gingen we op pad. De route die we in Eindhoven hebben gelopen was echt zo ontzettend mooi. Stukken met bomen waar het licht heel mooi doorheen kwam. Paddenstoelen families langs de weg en hele mooie kastanjes. De run viel mij heel zwaar. Onderweg kreeg ik meerdere malen steken waarvan één keer zo erg dat ik echt even moest stoppen. De steken kwamen door mijn ademhaling, ik ben echt iemand die door zijn neus ademhaalt maar als hij nog een beetje verstopt zit gaat dit dus erg lastig.

Nicole hielp me toen ik even stopte met waar mijn ademhaling heen moest en dat hielp zeker. Helaas was mijn ademhaling niet het enige probleem, sinds een week heb ik weer rugklachten. Deze klachten zit onderin en komen waarschijnlijk ook door mijn arm hierdoor worden zenuwen afgekneld naar mijn been en doet het onder in mijn rug gewoon erg zeer. Bij de laatste kilometers was het echt zwaar door alle $%#^& gevoelens was het dit keer echt fysiek maar mentaal ook zwaar. Bij 19 km ben ik gestopt en ben ik samen met Wendy en Eveline teruggelopen.

Doordeweekse trainingen/Sportschool
Ik wilde minimaal 1x in de week hardlopen. Het liefst 2x maar wat blijkt ik heb zelfs twee weken gehad dat ik geen doordeweekse hardlooptraining heb gehad. Het was een drama de doordeweekse training. Ik werd namelijk voor het Leontien weekend ziek, geen energie en suf zijn dat werkt gewoon niet met hardlopen. Natuurlijk ging hierdoor de sportschool ook wat minder gelukkig ging ik daar elke week minimaal 1x heen. In de sportschool ben ik ook flink bezig met touwtje springen en dat gaat weer steeds beter. Geen doordeweekse trainingen maar wel trainingen op zaterdag. Die ik tussen regenbuien door plande en met obstakels zoals dijken en trappen, echt heel lekker.

Wedstrijden
Ik heb het weer gedaan de ronde van Nedstaal maar niet met een fijn gevoel toch kwam ik binnen in 1:06:07. De leontien Ladies run kwam ik binnen in 1:10:10 met een verkouden kop en de ladies ride ging lekker. Beetje jammer dat ik net nu zo in moet zakken maar alles beter dan in de week voor de halve marathon.

En sta ik zeker voor wat me te wachten staat over 10 dagen? Nee zeker niet, ik had dit heel anders verwacht deze laatste maand maar veel dingen lopen vaak anders dan je denkt. Het belangrijkste; ik sta aan de start van de halve marathon op 11 oktober! De fysio heeft mijn rug gecheckt en ik ga hard werken nog om hem voor nu al sterker te maken. Ik vind het niet belangrijk welke tijd ik neerzet ik wil genieten, lekker lopen en het ervaren. Super fijn vind ik dat Rianne erbij zal zijn, dat ze samen met Eveline zal fietsen om mij te zien en aan te moedigen. Dat ik start samen met Zelia en Nicole. Dat Wendy, Kelly en Saskia er ook zijn en er ook lopen.