Run to the bridges 2
Eén keer in de maand vertel ik over mijn hardloopvorderingen, hoe het gaat met de voorbereiding op de wedstrijden, welke afstanden ik heb gelopen, nieuwe records en ga zo maar door. Dit jaar heb ik een lijstje met wedstrijden staan waar ik aan mee wil doen en het eindigt met een run die mij enorm gaaf lijkt namelijk de Bruggenloop in Rotterdam. De reden dus ook dat deze serie posts Run to the bridges heet.
Afgelopen maand ben ik 10 keer wezen hardlopen met een afstand van 44.13 km. (Mijn run van vanavond nog niet meegeteld) Ik vind het leuk om te kijken of ik beter ben dan vorig jaar en daarom heb ik mijn gegevens van vorig jaar opgeschreven en van dit jaar en dan zie je goed dat ik vooruit gegaan ben. Hier ben ik ook wel blij mee want dan weet ik dat ik goed bezig ben en niet voor niks aan het trainen ben in en buiten de sportschool. Over 1,5 week sta ik aan de start van mijn eerste wedstrijd van dit jaar. De 10 km dunea loop tijdens de CPC ga ik waarschijnlijk niet onder het uur lopen aangezien ik de laatste tijd wat kortere afstanden heb gelopen en ik me niet heel erg gefocust heb op sneller worden maar meer op lekker lopen en gaan. Dat ik de hem ga uitlopen daar gaat het mij om en dat die medaille om mijn nek hangt. Dit gaat mijn eerste medaille zijn voor een hardloopwedstrijd dus daar ga ik natuurlijk erg blij mee zijn.
Ik ben niet alleen maar wezen hardlopen, ik heb mijn wekelijkse body balance lesjes gevolgd, bijna elke week ben ik twee keer in de week met mijn zus naar de sportschool geweest om te trainen op de apparaten en we hebben wat niks geprobeerd. Vorige week dinsdagavond hadden we een boksles. We kregen les van een trainer en bokster van Fight Club Rotterdam, en dat zijn niet de minsten. Na een kleine introductie begon de warming-up, die ruim een half uur duurde en man… wat een warming-up!!! Dat bewees toch wel even dat ik sommige dingen toch wat beter moet gaan aanpakken, vooral die buikspieroefeningen en die planken blijf ik zwaar vinden. Het boksen begon dan ook nog en dat is zo makkelijk nog niet. Het is een combinatie van bewegingen als je het goed wilt doen en dat is echt niet zo gemakkelijk. Boksen tegen een bal of een klein balletje lijkt me wel beter voor mij; dan durf ik meer denk ik, want mijn eigen zus slaan is leuk hoor… maar dan zachtjes en niet keihard. Na het boksen deden we een cooling down en toen zat onze les er 80 minuten later weer op, helemaal kapot maar voldaan hebben we de les doorstaan.
Af en toe wat anders dan hardlopen houd me ook fris, zorgt dat ik zin heb om weer een rondje te gaan en ik word er sterker van. Ik maakte deze maand ook wat sapjes uit het Hardloperskookboek, maakte een mooie bordje voor mezelf en hing die naast mijn bed en ik las Stadswild een boek wat je anders leert kijken naar hardlopen en naar de mogelijkheden in je omgeving.
Doet iemand van jullie mee tijdens de CPC? Binnenkort kan je hier lezen hoe het ging en welke tijd ik heb neergezet.