Riezebos

Sofie Riezebos – Stilleven

Het persbericht over Stilleven van Sofie Riezebos bracht me naar vroeger. Sofie Riezebos heeft met een gedicht wat ze schreef in Doe maar dicht maar gestaan en dat waren de poëziebundels die ik vroeger vanuit de bibliotheek las. Hierdoor was mijn interesse al gewekt.

Stilleven is een verzameling van gedichten die een zoektocht naar geluk laat zien. In 43 persoonlijke gedichten wordt de lezer meegenomen langs diepte- en hoogtepunten over onder andere stilte, eenzaamheid en natuur. Van de vele thema’s zijn sommige tijdloos, andere juist erg actueel. Samen vormen ze een bundel die de lezer aan het denken zet over zichzelf, over wat echt geluk is.

Look and feel

Stilleven is een handzame bundel wat zacht aanvoelt in de handen. Poederroze cover met sterker roze accenten in de naam en illustratie en verder zwart. Garenloos gebrocheerd en op biotop (crème) papier gedrukt. Klein detail maar ik vind het jammer dat de cover op wit papier is gedrukt want nu is de binnenkant van de kaft wit naast het crème van het binnenwerk. Dan komt daar toch mijn Grafische achtergrond om de hoek kijken. De fotografie die gebruikt is versterkt de gedichten. Ze vullen de gedichten mooi aan. Soms zie je eerst niet wat er op een foto staat maar dan opeens zie ik het. Bij één foto had ik het enorm maar opeens zag k dat het een lantaarnpaal was met sneeuw of regen erg mooi gekozen.

Riezebos

Mijn indruk over Stilleven

Voor de gedichten van Sofie Riezebos beginnen staat er een prachtige tekst in het boek “Of course it’s happening inside your head, but why on earth should that mean that it isn’t real?” – Albus Dumbledore. Over die tekst gaat het natuurlijk niet ook al is hij erg mooi. Het gaat om de teksten die Sofie Riezebos heeft geschreven. Wat een teksten voor iemand van 17 jaar. Hoe ze weet met een paar woorden, zinnen je te raken, iets te laten voelen. Ik vind dat heel bijzonder.

Gedichten, poezie het is altijd heel lastig om te vertellen wat het met je doet. Elke tekst staat op zich. Het is geen boek wat ja van voor naar achter moet lezen. Er een rode lijn zitten in een bundel maar het hoeft niet. In Stilleven lees je dieptepunten en hoogtepunten, je voelt de dieptepunten in de teksten. Over het algemeen zijn het gedichten met verdriet en eenzaamheid maar toch lees ik ook de klein stapjes naar mooie momenten. De tekst hieronder vind ik heel mooi. Waarom? Vooral door de laatste vijf woorden; het is ooit goed geweest. Die maken deze tekst af.

De teksten zijn erg mooi die Sofie Riezebos heeft geschreven. Er hadden meer gedichten mogen volgen. Ik vind het een aanrader om te lezen en zeker als je van Doe maar dicht maar bundels houd dan is dit een mooie stap verder.

Recensie exemplaar met dank aan Uitgeverij Palmslag