Speulder – Sprielderbos

Twee weken vrij, geen planning. Thuis blijven en in en om ons huis me vermaken. Daar ben ik heel goed in gelukkig. Rianne dacht er alleen anders over die had zin om even weg te gaan samen en dat zijn we dus ook geweest. Rianne heeft echt een top plek gevonden vlakbij het Speulder – Sprielderbos en daar hebben we enorm van genoten.

We zijn naar Ermelo geweest. We vertrokken rond 10 uur en kwamen voor 12 uur aan in Ermelo. Inchecken in ons hotel kon nog niet dus gingen we op pad. Ik had van te voren een paar dingen gecheckt en daardoor reden we naar het Speulder – Sprielderbos. We hadden bij een bakker een broodje gehaald en gingen wandelen. Al voor onze wandeltocht begon had ik een fantastische paddenstoel gespot. Ik grapte gelijk naar mijn zus dat we naar huis konden deze dag was al geslaagd. Niet wetend wat ik nog allemaal tegen ging komen.

We wandelden door het bos niet wetend waarheen en een echt pad was het niet waar we liepen en daar genoten we enorm van. Speulder – Sprielderbos is zo anders dan het Kralingsebos of het Loetbos. Je loopt echt door het bos heen, hoort de bladeren enorm bewegen, hier beweegt een tak, daar hoor je wat vallen en dat is toch wel echt bos.

We zijn nog maar net onderweg en ik zie een boom met enorm veel paddenstoelen eraan. We kijken onze ogen uit hoe mooi het is. Elke paar meter of paar honderd meter zien we elke keer wel paddenstoelen. Wat zijn er al veel, dit had ik totaal niet verwacht nog zo vroeg. De herfst moest nog beginnen officieel zaten we nog in de zomer en was het ook een lekkere warme dag. 1 uur en 12 minuten hebben we gewandeld en dat voelde totaal niet zo. Misschien wel voor de benen maar niet voor het gevoel dat we zo lang onderweg waren. Mijn horloge heeft de route totaal niet goed geregistreerd maar wel de tijd.

We waren erg aan het opletten of we in de verte herten zagen. Elke keer als we iets hoorden hoopten we een hert te zien. Natuurlijk zagen we geen herten maar wel deze hele grote kevers zagen we een aantal keren. Echt mooie beesten zijn het. Het bos heb ik zo van genoten, ik denk dat ik nog uren had kunnen rondlopen en verdwalen maar we wilden meer zien deze dag dus gingen we naar de volgende locatie maar dat deel ik in een volgende post.

Hoe je mij helemaal blij kan maken is een paddenstoel die rood is met witte stippen. Rianne zag hem naast me en dan ben ik echt net een klein kind zo blij. Ik maak het altijd een sport om er één te vinden in mijn eigen omgeving maar hier vind je ze heel slecht en nu zien we er gewoon één staan opeens. Ja toen was het klaar we konden naar huis. Grapje natuurlijk gingen we nog niet naar huis.

Wat ik wel heel leuk vind is dat Rianne foto’s van mij heeft gemaakt terwijl ik foto’s maak. Dit is dus haar beeld als ze mij foto’s ziet maken. Zo heeft ze me dus best wel vaak zien zitten. Het valt me nog mee hoeveel foto’s ik gemaakt heb, het hadden er veel meer kunnen zijn maar ik genoot gewoon ook van waar we waren. We kwamen op heel onze route maar twee mensen tegen echt heel chill.

Dit was een kleine greep uit de foto’s die ik gemaakt heb en ik vind er sommige echt mega tof geworden. Iets wat ik niet verwacht had want laag bij de grond fotograferen terwijl je dan zelf weinig ziet is nog best lastig.