Straatfotografie

Fotograferen doe ik enorm graag maar voor één ding ben ik echt nog echt een schijterd en dat is de reactie van anderen als ik aan het fotograferen ben. Ik vraag me af wat de mensen denken als ik objecten/gebouwen/dieren fotografeer, zouden ze het gek vinden? Objecten, gebouwen en dieren zijn nog objecten waar weinig van gezegd kan worden dat ik het fotografeer maar mensen is een ander verhaal dus als ik iemand zie die mooi is, mooi gekleed, uitstraling heeft durf ik er niet echt op te richten. En niet goed richten resulteert in slechte foto’s. Straatfotografie is durven en doen.

Mijn eerste foto’s in de categorie straatfotografie heb ik in Barcelona genomen. Er was een net getrouwd stel in Parc Guell, ze gingen trouwfoto’s maken. Ik ben erheen gelopen en heb ook een paar foto’s genomen, natuurlijk was ik niet de enige die dat deed. Ik durfde ook niet helemaal en dat resulteerde in niet geweldige foto’s het voordeel was wel dat ik de taal niet sprak dus wel dichtbij durfde te komen want als ze iets zouden zeggen zou ik ze toch niet begrijpen.

Nadat ik bij een workshop was geweest van Frank Doorhof bij Kamera express in december moest ik nog even fotograferen en de info laten zakken voordat ik naar huis ging. Ik ben naar de opstapplaats van de Fast Ferry gereden op het moment dat ik er was liepen er allemaal mensen heen en heb daar vanaf een bankje de mensen kunnen fotograferen. Het viel niet op dat ik het deed en dat was ideaal vooral de rende man vindt ik leuk, hij kijkt nog even achterom of zijn vrouw er wel aankomt maar rent wel door.

Toen ik laatst in Rotterdam was zag ik een dame lopen met uitstraling en een te mooie rode jas. De foto is niet gelukt ik stond een paar meter van haar af en durfde niet mijn camera echt te richten. Jammer genoeg was ik de tip van Frank Doorhof vergeten.

Find the stage and the players will come. Zoek een goede onopvallende plek, blijf op die plek en je krijgt meer mooie foto’s dan wanneer je gaat hunten.

Onderstaande foto’s geven een indruk van hoe mijn genomen foto’s eruit zien. De laatste foto is dan nog het “beste” gelukt. Voor een volgende keer ga ik bovenstaande tip onthouden.

Mijn foto’s halen het zeker niet bij het werk van The Sartorialist, Bruce Gilden, Henri Cartier-Bresson en Chezzelia (Ja Zélia, ik ben nog steeds weg van deze foto’s)

Deze post schreef ik op 24 maart nadat ik die vrijdag in Rotterdam bovenstaande foto had gemaakt. Afgelopen week kwam er een post online bij Zelia waarin ze een winactie heeft. Je kan het boek van The Sartorialist winnen. Je mag natuurlijk ook mee doen om hem te winnen maar laat niet een te leuk bericht achter want ik zou hem heel graag willen winnen en eens willen bladeren in het boek van een superfotograaf.