Tomorrow it is d-day

Tomorrow it is d-day

Morgen is het d-day. De dag van de halve marathon. Ben ik zenuwachtig? Ja zeker. Waarom? De laatste weken waren niet zoals gepland. Het begon met een verkoudheid, arm- en rugklachten volgden en vorige week een rare kramp in mijn heup bovenbeen dus liet ik mijn laatste duurloop schieten en nam ik rust. Ja het is wel eens fijn om even niks te doen maar het vertrouwen in je eigen kunnen gaat dan wel even achteruit als er zoveel dingen na elkaar tegen zitten.

Ik schreef mezelf in op 30 april en na mijn verjaardag en tevens de dag van Run for Kika, daarna begon mijn training voor de halve marathon. Er was een schema maar helaas lukte dit mij niet goed om vol te houden. Discipline zat maar sommige avonden was ik zo op na een drukke werkdag dat 45 -70 minuten hardlopen totaal niet meer ging. Vooral de laatste weken werden zwaar. Met de laatste week nog een hoop twijfels of ik wel zou kunnen starten. Gelukkig was daar de fysio die een beperking in mijn heup oploste en zo de verkramping in mijn been oploste. Toch deed ik nog rustig aan want ik wilde niks forceren. Toch zijn er wel veel heerlijke trainingen geweest en die trainingen die hou ik morgen allemaal in mijn hoofd.

De training dat ik naar Rotterdam liep, of wanneer ik besloot naar de van briennenoordbrug en terug naar huis te lopen, een spontaan rondje in de avond met Zélia, Rianne die mijn rondje van 15 km mee fietste en Eveline die 16 km naast of achter mij fietste zo kon ze zien waar ik altijd loop en we konden gezellig kletsen en ik miste niet de kilometers die gelopen moesten worden. Ik liep de kilometers vooral in de warmte en in mooie gebieden, ik genoot er enorm van.

Tomorrow-it-is-d-day-2

Na een check-up bij de fysio kon ik van de week weer normaal lopen en hopelijk blijft dit zo en dan sta ik morgen om half 2 aan de start en ga ik genieten van alles. Voor nu wil ik Rianne bedanken voor het aanhoren van al mijn gezeik maar ook voor al mijn leuke verhalen (of jij ze nou wel of niet leuk vind mijn vreugde deel ik ook met je), ik ben zo blij dat je er morgen bent, samen met eef fietst lang het parcours en dat ik weet dat je er staat aan de finish, dat je naast me zit in de auto op de weg terug naar huis en we de dag erna gaan genieten van de sauna. Tijn of je dit leest weet ik niet maar natuurlijk moet ik jouw ook noemen want jij hoort ook mijn gezeik en ik mag bij jouw huilen als het niet goed voelt (of je nu luistert of niet hihi) Dank je wel voor het pushen en zeggen dat ik door moet gaan want ik zweer het je morgen als ik loop hoor ik in mijn hoofd: OPSCHIETEN KOEKJE LOPEN!!!! KOM OP NIET MIEPEN! Papa en mama, (die er helaas niet bij kunnen zijn maar dat snap ik wel pap, ik heb een groter doel en daar ben je sowieso bij als ik over die mooie coolsingel finish in 20..) bedankt dat jullie me ook steunen en dat ik lekker na 4,5 km cola en cake kan eten, zitten uitrusten, kletsen en weer het rondje terug kan maken, dit ga ik snel weer doen want ik miste dit rondje wel vorige week. Eveline, zo fijn dat je ook deel hebt uitgemaakt van dit avontuur en dat je samen met Rianne er morgen bent en ik dan jullie zie staan. Wendy, Zélia, Kelly, Eveline, Josianne, Petra, Niki, Alyssa en Joelle bedankt voor de steun en het gezellige geklets over hardlopen.

Iedereen die me verder steunt, en reacties achterlaat elke keer bedankt want dat motiveert me zeker en ik lees ze allemaal met plezier. Als je me morgen wilt volgen kan dat via de marathon eindhoven app. Mijn nummer is F2292 Het helpt echt als je langs de kant staat en even de mensen aanmoedigt ook al ken je ze niet of horen ze je niet echt (zoals ik) we maken het mee en horen wel iets, het geeft ons power om door te gaan en te finishen.

Tomorrow-it-is-d-day-1

Vandaag ga ik nog 1 of 2 km lopen om zeker te zijn dat ik morgen kan starten. Daarna bereid ik me voor op morgen; mijn tas wordt gecheckt, laatste keer bedenken welk shirt het wordt, de nagels worden gelakt en muziek wordt samengesteld. Woensdag zullen jullie kunnen lezen hoe het ging en hoe het was.