Uit mijn comfortzone richting een nieuw doel
Begin van de maand schreef ik in Op de planning dat ik uit mijn comfortzone zou gaan. Dat heb ik zeker gedaan. Uiteindelijk heb ik mer comfortzones doorbroken dan ik gedacht had. Het zorgt ervoor dat ik zekerder wordt om vaker uit de comfort te stappen en de comfortzone groter te maken.
Je comfortzone is je plek waar je je veilig en vertrouwd voelt. Het is een plek waar je wilt blijven hangen. In deze situatie voelt het goed en comfortabel. Toch zijn er dromen en doelen die we willen bereiken. Voor deze dromen en doelen moeten we groeien. Groeien doe je door uit je comfortzone te stappen.
Wanneer je uit je comfortzone stapt ga je iets doen wat je nog nooit hebt gedaan. Soms ga je iets doen wat je vroeger wel deed maar nu niet meer durft. Om uit de comfort te komen heb je zelfvertrouwen nodig. Het voordeel van uit de zone te stappen is dat elke keer wanneer je het doet je comfortzone groter wordt. Je voegt er namelijk elke keer wat aan toe.
Deze maand kwam ik echt uit mijn comfortzone. Ik deed mee aan de Harbour run. Een run met obstacles, dit was nooit wat voor mij dacht ik. Toch was ik er een beetje nieuwsgierig naar. Achteraf heb ik het totaal mis gehad. Wanneer je meedoet aan de Harbou run heb je gen keuze om te kijken of je het wel of niet leuk vind. Gelijk bij de start heb je obstacle nummer één. Je kan gelijk kruipend over de start. Niet heel ingewikkeld en leuk om te doen, heel wat anders dan duwend en vol drukte over de start. Bij al het andere wat kwam genoot ik ervan. Waarom heb ik erover getwijfeld om het te doen.
Was ik bang dat ik het niet kon? Dat ik geen goede tijd zou lopen? Voor lul zou staan? Weet je dat dit alles niets uitmaakte toen ik er eenmaal stond. Tijd maakte niet uit als ik maar genoot. Onderweg keek ik niet naar mijn tijd en dat is nieuw want tijdens normale wedstrijden deed ik dat altijd wel. Niemand stond ook voor lul want we waren allemaal met hetzelfde bezig.
Ik heb geleerd om iets te doen waar ik van denk ja/nee. Als ik het niet gedaan heb kan ik er niet over oordelen of ik het wel of niet kan. Wel of niet leuk vind. Vaker uit de comfortzone stappen ook met trainingen is iets wat ik moet doen. De week na de harbour run knalde ik er weer een snelle 5 km uit en dat na een half jaar dat ik dat niet meer gedaan had. Ik bleef hangen in het goede, het veilige maar daar mag ik uit. Daar moet ik uit. Ik moet eruit om verder te komen.
Er staan al wat leuke dingen op de planning en daar hoort stilstaan niet bij. Ik moet werken aan een aantal dingen met als uiteindelijk doel; Harbour run 2019 10 km – 25 obstacles. 4 km verder en 13 obstacles meer, groter en lastiger maar het lijkt me zo tof om het hele parcours te doen. Dus ga ik werken naar dit doel, ik ga mijn proces bijhouden. In serious sport addict ga ik mijn ontwikkelingen bijhouden maar ook hier zal ik mijn vorderingen gaan delen. Het is heel wat anders dan ik eerder al eens gemeld heb om te gaan doen. Het is geen marathon, die is op de hele lange baan maar daar later meer over net als over de serious sport addict journal.