We go again
We go again and again. Trainen in de sportschool is meer dan de inspirerende citaten die je overal leest. Meer dan een nieuw trainingssetje aantrekken. Het is je buitenadem voelen maar weten dat je nog een setje eruit kan gooien. Weten dat je de volgende keer weer naar binnenstapt en weer de training gaat doen die vorige keer zo zwaar was.
We go again
Toen ik nog niet heel lang aan het hardlopen was wist ik al dat ik iets moest doen om sterker te worden. Ik besloot naar de sportschool te gaan. Na twee bezoeken aan een sportschool vond ik de mijne. My move in Krimpen aan den IJssel daar bevind ik me al heel wat jaren. Eerst trainde ik twee keer in de week met mijn zus, ik pakte nog een balance training en soms een yoga lesje. Een aantal maanden geleden ging de knop enorm om in de sportschool.
Steeds meer meiden gingen het krachthonk in. Op social media zag ik ook de nodige inspiratie voorbij komen bij Judith en ik wilde dat ook proberen. Een afspraak met de trainer was er zo. We gingen aan de slag en vanaf het eerste moment was ik verkocht. Ja het was zwaar en ik had de volgende dag en de dag erna spierpijn maar ik wilde again and again. Ik vond het goede in het zware.
Het trainen in de sportschool heeft me al veel gebracht. Trainen geeft me zelfvertrouwen, ik durf meer doordat ik me zelfverzekerder voel. Het zorgt voor rust in mijn hoofd want als ik aan het trainen ben kan ik echt alleen maar daar mee bezig zijn. Concentreer ik me niet op de barbell omhoog te krijgen dan gaat het ook echt niet lukken. Het is focus aan als ik naar binnen stap. Het mooiste vind ik het waarderen van wat mijn lichaam kan. Ik ben sterker geworden en mijn vormen zijn zeker anders geworden. Gewicht dat vind ik steeds minder belangrijk. Vreemd dat je door trainen ook deze transformatie door kan maken.
De keren dat ik niet kan dan baal ik wel. Zoals deze week. Alleen wist ik dat luisteren naar mijn lichaam belangrijker was dit keer. De kracht om te trainen was er niet dus was rust dit keer mijn training. Ik hoop snel weer met de stang in mijn handen te staan en lekker te kunnen trainen. Wie weet vanavond of morgen.