Zandvoort Circuit Run 2016
Een wedstrijd verslag? Maar het is toch nog geen april, de kwart marathon is toch nog niet geweest? Inderdaad daar heb je helemaal gelijk in. Mijn eerste wedstrijd zou de kwart marathon van Rotterdam zijn. Ertussen geen wedstrijden dit jaar. Dan wordt je gevraagd of je 5 km wil hardlopen bij de Zandvoort Circuit Run. Hell Yeah! Zandvoort was ondanks de weersomstandigheden zo gaaf vorig jaar daar kon ik geen nee op zeggen. Nog leuker ik mocht namens Just Keep Running lopen in het team van Odlo samen met andere bloggers.
Ik vond het wel enorm spannend want ik ben niet snel en nu sta ik weer aan de start van een wedstrijd samen met snelle mensen. Om half negen sta ik bij Rianne voor de deur. Even naar binnen want mijn haar moet nog gedaan worden. Boxer braids worden het, lekker makkelijk en geen last van rondvliegend haar. Als mijn haar zit, wat ze dus echt veel sneller doet dan ik gaan we richting Zandvoort. Natuurlijk rijden we een stukje fout, die traditie moet er wel in blijven. Gelukkig kunnen we snel terug naar de route die we moeten volgen en zijn we ruim op tijd. Na even zoeken en Gabriëlla bellen waar we heen moeten meld ik me na bij de Odlo stand. Daar zijn Gabriëlla, Mari, Andrea en Veronique al. Ik krijg een tas van Odlo met daarin mijn outfit en startnummer. Het startnummer is rond, echt super gaaf. Nog even wachten op een paar mensen en dan kunnen we ons gaan omkleden in de pitbox. Onze outfits zijn echt super vrolijk en het past allemaal. De sokken zijn zo ontzettend fijn en zacht. Het jasje kan wanneer ik het warm krijg omgetoverd worden in een tasje wat wanneer het warmer wordt ontzettend handig is.
Dan is het tijd voor een foto. Maar waar is iedereen? Even de groep compleet maken. Dan is daar opeens Josianne, even gedag zeggen en ze is blij want ze kan een shirt van mij lenen met lange mouwen. Ze gaat snel verder richting haar pitbox en wij gaan ook verder. We maken een groepsfoto en dan snel de tassen opbergen. Als warming-up gaan Mari, Gabriëlla en ik hardlopend richting de start want we zijn wat aan de late kant. Zig zaggen door alle mensen, sorry daarvoor maar we hadden wat haast. Door de pitbox het startgebied op.
Iedereen blijft maar in die boxen vanwege de miezer maar wij niet. We bouwen alvast een feestje. Geen tijd voor zenuwen, niet nog een keer plassen en geen veters meer strikken we maken er een gezellige start van. Ik start bijna vooraan en voor ik het weet gaan we ook echt van start. Yeah daar gaan we. Wat is het toch magisch om te lopen op dat circuit! Hardlopen op plekken waar je normaal niet mag of kan komen blijft zo veel mooier dan een rondje die je normaal ook kan maken. Terwijl ik loop kijk ik om mij heen en geniet van alle mensen die ik zie, ik loop achter Andrea en Veronique en merk dat ik heerlijk loop. De zenuwen over mijn nieuwe schoenen zijn weg, ik vind ze heerlijk zitten. Op een gegeven moment denk ik wel dat het te snel gaat want Andrea is geen langzame loper. Even checken welk tempo, daar schrik ik van want ik ga echt veel te snel aangezien er iets met een 5 in mijn scherm staat. Het voelt nog wel goed maar ik weet wel dat ik dit geen 5 km vol kan houden. Toch? Rianne staat langs de kant en vraagt hoe het gaat en ik vertel haar dat ik veel te snel ga. Maar wat gaat het lekker!
De eerste kilometer loop ik in 6:00, dat ga ik nooit vol houden schiet het door mijn hoofd, ik moet rustiger aan gaan doen en lekker gaan lopen. Ik ga echt veel te snel. Maar hoe ga ik dan langzamer? Steken in mijn zij is het gevolg, niet voor lang gelukkig maar kots nijgingen komen opeens ook voorbij en we zijn nog maar een kilometer onderweg. De boterham die ik gegeten heb daar heb ik nu spijt van. Niet aan denken gewoon doorgaan. Even knijp ik keihard in mijn duim, pijn verplaatsen naar een ander punt werkt altijd perfect om er niet meer aan te denken. Ik herpak mezelf en blijf gewoon lekker doorlopen. De tweede kilometer loop ik nog steeds erg snel maar wel iets minder hard, de steken en het kots gevoel verdwijnen. Onderweg praat ik nog even wat met iemand en bekijk het parcours. De bochten voel ik goed aan mijn benen, blijft bijzonder dat we hier lopen maar het is wel een parcours wat een uitdaging blijft met de bochten en hobbels.
Het blijft miezeren en de derde kilometer zie ik niks meer door de glazen in mijn bril. De glazen zijn zeiknat dus doe ik mijn bril maar af en stop ik hem veilig weg in mijn kleding. Het zit niet echt lekker een bril tussen mijn kleding gepropt maar ik zie weer wat en dat is toch wel veel fijner. In deze 3e kilometer zitten er aardig wat klimmers in en dit is dan ook mijn langzaamste kilometer in 6:38 maar hierna heb ik al wel een klein beetje door waar ik mee bezig ben. Er zit zo’n ontzettende glimlach op mijn gezicht en ik versnel weer. Het zijn nog maar twee kilometers en dan zit het erop en hoe mijn hoofd het berekend kom ik dik onder de 35 minuten. Zou ik het volhouden deze laatste kilometers? Wanneer ik zie dat ik het 4 km punt heb bereikt mag ik van mezelf nog wat gas bij doen. Even een lekker muziekje aan en knallen. De klok, die normaal niet voor mij is maar dit keer wel want ik stond bijna vooraan bij de start. Die klok geeft duidelijk aan 31 minuten en nog iets seconden. Hoeveel geen idee want mijn zicht is niet echt scherp in de verte zonder bril. Het enige wat ik belangrijk vind op dat moment is dat ik die 31 daar hou staan tot ik over de finish stap.
Ik finishte onder de 32 minuten, ik de persoon die pas nog met moeite een 5 km in 35 minuten liep en die op nieuwe schoenen is gaan lopen liep een tijd van 31:47. Mijn aller eerste 5 km wedstrijd (Ja een 5 km wedstrijd had ik nog nooit gelopen) en dan deze tijd neerzetten is perfect.
Blijheid op whatsapp richting mijn teammates en zus en vragen waar ze zijn. Ik zoek ze op en daar komt Eveline en Zélia naar buiten en omhelzingen vinden plaats voor hun gaan starten. Heerlijk ontvangst. Rianne zie ik ook en ook een enorme knuffel van haar. Ik loop verder de Runners world corner in en daar allemaal bekende hardlopers en gelijk daar Joanna, even kletsen en dan moet ze al gaan maar wat leuk om veel meiden weer even te zien. Wat heb ik genoten van deze dag, de mensen, het evenement alles was top. Volgend jaar sta ik er weer en dan natuurlijk weer over het circuit en het strand want dan gaat die 12 km weer gelopen worden.
Heb jij meegedaan aan de Zandvoort Circuit Run?
Ja hoor, ook meegedaan. Twaalf kilometer, vooral het strand was loodzwaar. Maandag leek het er op dat ik een knieblessure had opgelopen, maar inmiddels weet ik dat het alleen flink overbelast was. Deze hele week niet trainen maar rusten en dan zondag weer voorzichtig aan gaan lopen. Mijn eeste reactie net na de finish was “dit nooit meer” maar terwijl ik mijn wedstrijd verslag aan het schrijven was dacht ik daar eigenlijk al weer anders over ????
Herkenbaar dat je eerst denkt nee nooit meer en erna volgend jaar weer!!