Zandvoort Circuit Run 2017 – 12 km
Een lijstje met favoriete hardloopwedstrijden heb ik en daar staat de Zandvoort Circuit Run natuurlijk tussen. Toen we de vraag kregen bij Just Keep Running wie er mee wilden doen hoefde ik geen seconde te twijfelen. Wel over de afstand. Want die halve die leek me ook wel bijzonder. Maar ik was heel slim ik koos voor de 12 km die ik vorig jaar toch wel een klein beetje miste toen ik de 5 km deed.
Vanwege het weer wilde ik vroeg vertrekken richting Zandvoort. Ik hou niet van drukte en druk zou het zeker worden. Dan heb ik liever meer tijd dan haasten. Dus zeven uur ging de wekker. Ontbijten, douchen en alles bij elkaar pakken. Rianne arriveerde ondertussen en toen konden we gaan. Lekker relaxt richting Zandvoort. We parkeerden een stuk bij het parcours vandaan maar met het stralende weer was dit geen probleem. Lekker wandelen naar de locatie enige nadeel dat het zo ver is als je op springen staat dus de wandeling van de auto naar het circuit was niet zo gezellig. Eenmaal uit de dixie was ik mezelf weer. Eerst mijn startnummer halen. Die lag klaar in een ruimte boven de pitboxen. Daar stond ook een fijn lunchpakketje voor ons klaar en dat was zeer welkom. Rianne en ik gingen lekker in het zonnetje zitten wachten. Eveline even toe juichen toen ze lang liep met haar hele pacer groep en toen was het tijd om naar Nikki en Petra te gaan want die waren gearriveerd.
Met het ontvangen van het startnummer werd het toch echt dat ik weer een wedstrijd ging lopen. De eerste van het jaar zo fijn. Ondanks dat we zo veel tijd hadden ging het best snel en konden we al heel snel de startvakken in, daar had ik echt op gewacht. Het is gezellig om met z’n drieën in het startvak te staan en te wachten. Voor het eerst met Nikki een wedstrijd starten dat vind ik enorm leuk! Het circuit, wat is het weer gaaf om daaroverheen te gaan. Natuurlijk die eerste kilometer weer veel te snel. In 5:59 zat die eerste kilometer er al op. Langzaam ging ik naar mijn ritme van 6:09 naar 6:16 wat lekker liep. Wel sneller dan de gedachte 6:35 maar het voelde goed. De heuvels in het parcour waren weer erg lekker, ik was alleen één bocht even vergeten maar dat maakte verder niet uit. Dit hele stuk liepen we met z’n drieën want het ritme ging gelijk op. Rianne stond twee keer langs het parcour en dat is zo fijn even een bekend hoofd.
Van het circuit af richting het strand. Hier liep ik alleen verder voor de andere uit. Het strand op. Zacht zand, wat is dat vervelend maar we mogen al snel op wat harder zand lopen. Mijn ritme blijft er goed in. In deze twee kilometer over het strand zit ik rond de 6:32 per kilometer en dat is nog steeds sneller dan de planning. We zakken na een stuk nog wat verder naar beneden, nog dichter naar het water toe. Wat is het toch prachtig om op het strand te lopen. De zee naast een enorm uitzicht en voor me alleen maar lopers. Het zal geen hobby worden maar prachtig vind ik het wel. Nikki loopt weer naast me even checken hoe het bij elkaar gaat en dan gaat ze weer verder. Wanneer het stuk omhoog weer komt probeer ik een stukje omhoog te hardlopen maar ik geef het op. Het kost me zo veel energie dat ik beter omhoog kan wandelen. Dan ben ik waarschijnlijk nog sneller. Ook de helling wandel ik en boven ga ik weer hardlopen. Hier verlies ik tijd want 7:32 staat er op mijn horloge als ik de kilometer voltooi. Maar geen ramp, liever rustig aan dan mezelf kapot lopen op zand en een helling. Rotterdam komt er ook nog aan en die wil ik niet missen dus die rust op dit punt is alleen maar goed.
Wanneer je het strand af komt is het eigenlijk aftellen geblazen. Het zwaarste is geweest en meer dan de helft zit erop. Hier kruist de halve marathon met de 12 km en wordt het drukker want we lopen door elkaar. Langs de huizen, de duinen, de vervelende steentjes en zo richting het centrum. Wat is het anders dan met de regen. Het is prachtig, gezellig en vooral bij de winkels staan aardig wat mensen. Hier krijg ik een sinaasappel aangereikt en die gaat er wel lekker in.
Zou Rianne hier ergens staan? Ik heb het idee van wel. In kilometer elf zak ik wat in. Ik zoek mijn mp3 speler op en klik verder tot ik een lekker nummer heb met tempo, natuurlijk Tsunami mijn favoriet op het moment. Rianne staat net na de 11 km yes! Even seinen hoe het gaat en gas erop voor de laatste kilometer. De muziek die hoor ik niet heel goed want de speakers knallen door de lucht van de organisatie maar dat is ook wel lekker. In deze laatste kilometer vervloek ik nog even een stuk. Ik was de grindbak vergeten. Waarom moeten we door dit stomme rot stuk. Echt niet lekker en toch wel weer leuk. Een viaduct door en dan zijn de laatste meters er. Gas er nog op, Nikki gaat voor me uit, ze gaat zo lekker. Ik geef het laatste beetje en met 1:16:40 ben ik over de finish.
Sneller dan gepland over de finish echt heerlijk gelopen, mijn benen voelden de afgelopen week dat zeker maar wat het ik met heuvels en zand zo lekker gelopen. Echt niet normaal. Ik hoop dat ik dit tempo in Rotterdam kan aanhouden en dan net een tandje erbij kan zetten op de rustigere stukken die ik nu had. We zullen het zien nog een weekje
